เปลวไฟอมตะเม็ดยาบูรพาอยู่ภายในร่างเมิ่งฮ่าวมาตลอดเวลา มันเป็นเปลวไฟที่เขาได้รับมาจากท่านอาจารย์ตานกุ่ย เพื่อใช้ในการปรุงยา เขาได้สังเกตดูเปลวไฟนี้มาเป็นเวลานานในปีนั้น และในที่สุดก็ได้หลอมรวมเมล็ดของเปลวไฟด้วยแกนของเขา หลังจากที่จุดมันติดขึ้นมาอย่างสมบูรณ์ มันก็กลายเป็นเปลวไฟที่ลุกไหม้อยู่ภายในร่างเขาไปตลอดกาล
เมื่อเขาเริ่มตัดสินใจที่จะก้าวเดินไป บนเส้นทางของวิญญาณแรกก่อตั้งห้าสี ดูเหมือนว่าไม่มีอะไรที่เกี่ยวข้องกับเปลวไฟอมตะนี้ เมิ่งฮ่าวไม่ได้คิดไปถึงมันมากนัก เขาคิดว่าในการไล่ตามหาห้าธาตุนี้ เขาจำเป็นต้องค้นหาภาพศักดิ์สิทธิ์ที่แตกต่างกัน แต่…เพียงชั่วพริบตา เปลวไฟนี้ก็ระเบิดออกมาในทันที ทำให้จิตใจเขาสั่นสะท้านโดยสิ้นเชิง
ฉับพลันนั้น เขาก็ตระหนักว่าได้ทำความผิดพลาดไว้ เส้นทางห้าสี และคุณสมบัติของห้าธาตุ ไม่จำเป็นที่จะต้องไปจำกัดอยู่เพียงแค่ภาพศักดิ์สิทธิ์เท่านั้น ทุกสิ่งทุกอย่างในสวรรค์และปฐพีนี้ สามารถกลายเป็นส่วนหนึ่งของเส้นทางห้าสีของเขาได้ทั้งสิ้น
เปลวไฟอมตะ ถูกดึงออกมาโดยพลังของเปลวธูป และเนื่องจากสองภาพศักดิ์สิทธิ์ธาตุไม้และทองของเขา การเผาไหม้จึงได้กระจายออกไปทั่วทุกทิศทาง ละลายอากาศด้วยตัวมันเอง ราวกับว่ามันกำลังโกรธแค้น กระจายออกไปรอบๆ ร่างเมิ่งฮ่าว
ฉับพลันนั้น ตัวอักษร ‘火’ (หั่ว = ไฟ) ก็ปรากฎขึ้นใกล้กับจุดตานเถียนของเขา ทันทีที่มันปรากฎขึ้น เปลวไฟที่อยู่รอบๆ ร่างเขาก็พุ่งขึ้นไปในท้องฟ้า ทันใดนั้น เมล็ดภาพศักดิ์สิทธิ์ธาตุไฟที่เขาได้รับมาจากห้าเผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์ ก็ลอยออกมาจากถุงสมบัติ เปลวไฟที่กระจัดกระจายออกไปมากกว่าครึ่งในตอนนี้ เริ่มหมุนวนไปรอบๆ เปลวไฟอมตะ ทำให้มันไปห่อหุ้มเมล็ดเล็กๆ นั้นและหลอมมันไป
เมื่อเมิ่งฮ่าวดูดซับเมล็ดภาพศักดิ์สิทธิ์ธาตุไฟ กลุ่มคนจากเผ่าอูเหยียนทั้งหมดก็มองมาที่เขา ตัวสั่นสะท้าน
รอยสักภาพศักดิ์สิทธิ์ธาตุไฟ ซึ่งกำลังหายไปจากร่างของพวกมันเมื่อก่อนหน้านี้ ทันใดนั้นก็เปลี่ยนไป ในตอนนี้พวกมันดูเหมือนกับตัวอักษรไฟของเมิ่งฮ่าว!
ทันใดนั้น พลังเปลวธูปพุ่งออกมาจากร่างพวกมันตรงมายังเมิ่งฮ่าว
กลุ่มคนเผ่าอูเหยียนต่างก็สั่นสะท้านด้วยความตื่นเต้น เสียงตะโกนของพวกมันดังก้องออกมา ขณะที่คุกเข่าลงไปโขกศีรษะให้กับเมิ่งฮ่าว
“สิ่งศักดิ์สิทธิ์โบราณ!”
“ขอคารวะ สิ่งศักดิ์สิทธิ์โบราณ!!”
ทั่วทั้งร่างเมิ่งฮ่าวเต็มไปด้วยเสียงกระหึ่มกึกก้อง พลังของเขาน่าตกใจยิ่ง ขณะที่ลอยร่างอยู่ที่นั่นกลางอากาศ พลังเปลวธูปมากกว่าหนึ่งพันคน จากกลุ่มคนเผ่าอูต๋า, อูปิง และอูเหยียน หลอมรวมเข้าด้วยกัน และพุ่งตรงมายังรอยสักภาพศักดิ์สิทธิ์ธาตุไฟของเมิ่งฮ่าว
ตัวอักษรหั่วโบราณ ทันใดนั้นก็มองเห็นได้ชัดมากยิ่งขึ้น แค่ช่วงเวลาไม่กี่อึดใจ มันก็คมชัดขึ้นและสว่างมากขึ้น ทำให้เกิดเป็นทะเลแห่งเปลวไฟอยู่รอบๆ ร่างเมิ่งฮ่าว
พลังของเมิ่งฮ่าวในตอนนี้เพิ่มขึ้นไปอีกครั้ง สามตัวอักษรลอยอยู่รอบๆ ตัวเขา ทอง ไม้ ไฟ สามภาพศักดิ์สิทธิ์กระจายแสงอันเจิดจ้าออกมา ในตอนที่ภาพศักดิ์สิทธิ์ธาตุไฟเริ่มกระจายแสงออกมา พื้นฐานฝึกตนของเมิ่งฮ่าวก็พุ่งขึ้นไปอย่างรวดเร็ว
ขณะที่เกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น ภาพที่เบื้องหน้าเมิ่งฮ่าวก็เริ่มเลือนลางลง เพียงไม่นานความเลือนลางนี้ก็ผ่านไป จู่ๆ เมิ่งฮ่าวก็สังเกตเห็นว่าโลกรอบๆ ตัวเขาเต็มไปด้วยสิ่งที่ดูคล้ายกับเป็นลายเส้นนับไม่ถ้วน รวมถึงจุดที่คล้ายกับเป็นปะจุของไฟฟ้า ดูเหมือนว่าถ้าเขาต้องการ เขาก็สามารถ…ทำให้ตัวเองไปปรากฎตัวอยู่ที่จุดใดๆ ก็ตามซึ่งเรืองแสงเหล่านั้นได้!
“เคลื่อนย้ายทางไกลย่อย…” จิตใจเมิ่งฮ่าวหมุนคว้าง ขณะที่มองไปรอบๆ ด้วยสายตาที่สาดแสงเข้มข้น ความตื่นเต้นเต็มอยู่ในจิตใจ และเขาก็สูดลมหายใจเข้าไปลึกๆ เขาไม่ได้ทดสอบมันในตอนนี้ แต่ก็มั่นใจว่าถ้าต้องการ เขาก็สามารถหลอมรวมตัวเองเข้าไปในอากาศได้ เขารู้ว่านั่นก็คือ…ตอนนี้เขามีความสามารถศักดิ์สิทธิ์ที่มีแต่ขั้นวิญญาณแรกก่อตั้งเท่านั้นที่ใช้ได้, การเคลื่อนย้ายทางไกลย่อย!
ด้วยความสามารถศักดิ์สิทธิ์นี้ ทำให้พลังชีวิตของเขาเพิ่มขึ้นอย่างมีประสิทธิภาพ ถ้าเขาต้องเผชิญหน้ากับศัตรูที่แข็งแกร่ง เขาก็จะใช้ความสามารถนี้หลบหนีไปได้
“ความตั้งใจของข้า ที่จะเลือกเส้นทางของวิญญาณแรกก่อตั้งห้าสีเป็นสิ่งที่ถูกต้อง เส้นทางนี้จะช่วยให้ข้าสร้างเต๋าของตัวเองขึ้นมาได้!” เขาสูดลมหายใจเข้าไปลึกๆ และดวงตาก็เต็มไปด้วยแสงเจิดจ้าแห่งความเชื่อมั่น!
สิ่งที่ผู้ฝึกตนฝึกฝนก็คือ…ความเชื่อมั่น!
เมิ่งฮ่าวสูดลมหายใจเข้าไปลึกๆ ขณะที่เขาสัมผัสได้ถึงพลังของสามภาพศักดิ์สิทธิ์ หมุนวนอยู่รอบๆ ตัว ยกมือขวาขึ้นและโบกสะบัดไปข้างหน้า ทำให้ทะเลแห่งเปลวไฟกระจายออกไป เขารวมพลังของธาตุไม้เข้าไปด้วย ทำให้มัน…พุ่งสูงขึ้นไปมากกว่าเดิม ผู้ฝึกตนสาขาแมงป่องใดๆ ที่สัมผัสโดนเปลวไฟนั้นก็จะต้องส่งเสียงแผดร้องอย่างน่ากลัวออกมา และจากนั้นก็พุ่งถอยไปด้านหลังด้วยความประหลาดใจ
สำหรับสิบผู้ฝึกตนวิญญาณแรกก่อตั้ง พวกมันได้หลบหนีไปนานแล้ว พื้นฐานฝึกตนของพวกมันไม่มั่นคง และพวกมันก็ไม่กล้าจะต่อสู้กับเมิ่งฮ่าวในขณะที่เขามีพลังอยู่ในจุดสูงสุด
มือซ้ายเมิ่งฮ่าวขยับร่ายเวทอย่างรวดเร็ว และชี้ออกไป เติมเชื้อเพลิงให้กับเปลวไฟด้วยพลังธาตุไฟ พวกมันหลอมรวมเข้าด้วยกัน เต็มไปด้วยของเหลวสีทองซึ่งทันใดนั้นก็พุ่งออกมาราวกับเป็นสายฝนสีทอง ทุกแห่งหนที่มันพุ่งผ่านไป เจตจำนงแห่งทองก็จะติดตามไปด้วย
การปรากฎขึ้นของความสามารถศักดิ์สิทธิ์เหล่านี้ ฉับพลันนั้นก็ทำให้สถานการณ์ในสนามรบเปลี่ยนไป ถึงแม้ว่าผู้ฝึกตนสาขาแมงป่องจะมีมากถึงสามพันคน แต่จิตใจพวกมันก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัว เช่นเดียวกับผู้ฝึกตนสาขาแมงมุมก่อนหน้านี้ จู่ๆ พวกมันก็สูญเสียความต้องการต่อสู้ไป
ในตอนนี้ ไม่เพียงแต่กลุ่มคนเผ่าอูต๋า, อูปิง และเผ่าอูเหยียนเท่านั้นที่กำลังโค้งตัวลงให้กับเมิ่งฮ่าว อีกสองเผ่าของอีกาศักดิ์สิทธิ์ ได้เห็นสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นนี้ และรู้สึกนับถือเมิ่งฮ่าวอย่างลึกล้ำ พวกมันก็เช่นกันหันหน้าไปหาเขาและโค้งตัวลง
หัวหน้าเผ่าอูปิง และห้าผู้ฝึกตนวิญญาณแรกก่อตั้งที่ยังเหลืออยู่ ทุกคนมองมายังเมิ่งฮ่าวด้วยความนับถืออย่างลึกล้ำ พวกมันไม่จำเป็นต้องคิดมากเกี่ยวกับเรื่องนี้ ในตอนนี้ พวกมันสามารถจะบังคับให้พื้นฐานฝึกตนของตัวเองยังคงอยู่ที่ขั้นวิญญาณแรกก่อตั้งได้ แต่ในความเป็นจริง เมื่อไหร่ที่การต่อสู้จบลง มีเพียงสามคนในพวกมันเท่านั้นที่สามารถทำได้เช่นนั้น พื้นฐานฝึกตนของผู้ฝึกตนวิญญาณแรกก่อตั้งเผ่าอูอ้านและอูโต้วในที่สุดก็จะตกลงไป และพวกมันจะไม่อยู่ในขั้นวิญญาณแรกก่อตั้งอีกต่อไป
“สิ่งศักดิ์สิทธิ์โบราณ…” จ้าวโยวหลันมองไปอย่างเงียบๆ ด้วยดวงตาหงส์ของนาง ที่ด้านข้าง ใบหน้าจ้าวชุนมู่ซีดขาว และกลุ่มคนเผ่าห้าพิษอื่นๆ ที่อยู่รอบๆ ตัวมันก็เริ่มถอยไปด้านหลังเพื่อหลบหนี
ในเวลาเดียวกันนั้น ที่ห่างไกลออกไป ชายชรากำลังมองภาพที่กำลังเกิดขึ้นนี้ บนสิ่งที่ดูคล้ายกับเป็นกระจกขนาดยักษ์ ชายชราผู้นี้ยืนเป็นผู้นำของกองกำลังผู้ฝึกตนเกือบสองหมื่นคน
“การเปลี่ยนแปลงของสิ่งศักดิ์สิทธิ์โบราณ ซือหลงกลายเป็นบรรพบุรุษ ถ้า…ถ้าพวกเราสามารถค้นคว้าเกี่ยวกับเรื่องนี้และพบว่าคนผู้นี้ทำสำเร็จได้อย่างไร ก็จะช่วยเผ่าห้าพิษได้อย่างไม่เคยเป็นมาก่อน!”
“ส่งคำสั่งลงไป” ชายชรากล่าวเสียงราบเรียบต่อไป แสงแปลกๆ สาดประกายอยู่ในแววตาของมัน “ทุ่มสุดกำลัง! ใช้การเคลื่อนย้ายทางไกล! ข้าจะไปดูคนผู้นี้ภายในเวลาชั่วธูปไหม้หมดไปหนึ่งดอก!” ขณะทีเสียงของมันดังก้องออกมา กลุ่มคนที่ด้านข้างมัน ทันใดนั้นก็เริ่มกระจายคำพูดออกไป เสียงกระหึ่มดังเต็มอยู่ในอากาศ ตามมาด้วยแสงของการเคลื่อนย้ายทางไกล ขณะที่พวกมันทั้งหมดเริ่มหายตัวไป หยาดฝนสีม่วงก็ตกลงมาบนร่างของชายชรา
“ฝนม่วง?” ชายชรากล่าว มองดูไปที่หยดน้ำฝนนั้นด้วยความตกใจชั่วขณะ จากนั้นก็ขมวดคิ้ว ขณะที่ร่างของมันหายไป
สายฝนสีม่วงเริ่มตกลงมาอีกครั้ง ครั้งนี้ไม่ได้ตกอยู่แค่บริเวณเล็กๆ ทั่วทั้งเทือกเขาและแม้แต่พื้นที่ราบ ซึ่งเป็นบ้านของเผ่าห้าพิษ ก็มีสายฝนตกลงมา
มันประกอบไปด้วยพลังกำจัดที่เย็นเยียบ และเจตจำนงของการทำลายล้างเผ่าพันธุ์ ถึงแม้ว่ามันจะไม่ได้เข้มข้นมากนัก แต่ก็กระจายอยู่ในสายฝนหยดนี้
สายฝนสาดซัดลงมาบนพื้นเบื้องหน้าเมิ่งฮ่าว ผสมรวมเข้ากับหยาดโลหิตในที่ตรงนั้น ตอนนี้ น้อยคนนักที่จะสังเกตเห็นมัน มีเพียงเมิ่งฮ่าวและอีกไม่กี่คนเท่านั้น หลังจากที่เห็นสายฝนนี้ จู่ๆ เมิ่งฮ่าวก็รู้สึกลังเล อย่างไรก็ตาม เมื่อคิดว่าการต่อสู้ยังคงดำเนินต่อไป เขาก็ไม่มีเวลาที่จะไปครุ่นคิดเกี่ยวกับเรื่องนี้มากนัก ลอยตัวอยู่ที่นั่นกลางอากาศ สายตาค่อยๆ กลายเป็นความเย็นเยียบ ขณะที่เขากวาดมองไปทั่วทั้งสนามรบตรงไปยังจ้าวชุนมู่
เมื่อเป็นเช่นนี้ ม่านตาจ้าวโยวหลันก็หดเล็กลง นางค่อยๆ ถอยห่างออกไปจากจ้าวชุนมู่โดยไม่ให้ผิดสังเกตอย่างช้าๆ อยู่ตลอดเวลา แต่เมื่อนางเห็นเมิ่งฮ่าวมองไปที่จ้าวชุนมู่ สีหน้านางก็เปลี่ยนไป ไม่สนใจว่าการกระทำของนางจะถูกใครพบเห็น ฉับพลันนั้น นางก็พุ่งถอยไปด้านหลัง ทำให้ระยะห่างระหว่างนางและจ้าวชุนมู่ยืดยาวออกไปมากขึ้น
จ้าวชุนมู่ก็สังเกตเห็นสายตาของเมิ่งฮ่าวด้วยเช่นเดียวกัน และจิตใจของมันก็สั่นสะท้าน เมื่อมองไปเห็นจ้าวโยวหลันรีบถอยไปด้านหลัง จิตใจมันก็เต็มไปด้วยเสียงกระหึ่มกึกก้อง ขณะที่จู่ๆ มันก็ตระหนักว่าบุคคลที่ตัดแขนจ้าวโยวหลัน…อาจจะเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์โบราณรุ่นใหม่ของห้าเผ่าอีกาศักดิ์สิทธิ์ผู้นี้
“มันต้องการสังหารข้า!!” จ้าวชุนมู่คิด หนังศีรษะด้านชา ทุกสิ่งทุกอย่างที่เพิ่งจะเกิดขึ้นกับเมิ่งฮ่าว ทำให้จิตใจมันสั่นสะท้าน เมิ่งฮ่าวได้สังหารสิบแปดผู้พิทักษ์เงาของมันไป แม้แต่เก้าผู้อาวุโสวิญญาณแรกก่อตั้ง พร้อมกับผู้เฒ่าสูงสุด ก็ไม่อาจจะทำอะไรเมิ่งฮ่าวได้ ทั้งหมดนี้ทำให้จ้าวชุนมู่เริ่มหอบหายใจ และทันใดนั้นมันก็รีบถอยไปด้านหลัง
“เก้าผู้อาวุโส, ผู้เฒ่าสูงสุด ช่วยข้าด้วย!”
อย่างไรก็ตาม แทบจะในเวลาเดียวกันกับที่เมิ่งฮ่าวมองไปยังจ้าวชุนมู่ เขาก็เริ่มพุ่งฝ่าอากาศตรงไปราวกับเป็นลูกธนู เก้าผู้อาวุโสและผู้เฒ่าสูงสุดจากสาขาแมงป่องลังเล จนกระทั่งในที่สุด พวกมันก็กัดฟันแน่น พุ่งตรงไปยังเมิ่งฮ่าวอีกครั้ง
รอยยิ้มอันเย็นชาบิดตัวขึ้นมาจากมุมปากเมิ่งฮ่าว เหตุผลหลักที่เขาไม่ใช้การเคลื่อนย้ายทางไกลย่อยในตอนนี้ ก็เป็นเพราะต้องการดึงดูดความสนใจของกลุ่มคนเหล่านี้ จ้าวชุนมู่ไม่มีอะไรนอกไปจากเป็นแค่เหยื่อล่อ ไม่เหมือนกับจ้าวโยนหลัน มันไม่ได้สำคัญพอในตอนนี้ที่เมิ่งฮ่าวต้องสังหารมันให้ได้ บุคคลที่เมิ่งฮ่าวต้องการสังหารไม่ใช่ใครอื่นนอกจาก…เก้าผู้ฝึกตนขั้นต้นวิญญาณแรกก่อตั้ง และอีกหนึ่งคนที่อยู่ในขั้นกลาง
ขณะที่พวกมันเข้ามาใกล้เขา รังสีสังหารก็สาดประกายอยู่ในดวงตาเมิ่งฮ่าว ฉับพลันนั้น เขาก็ใช้การเคลื่อนย้ายทางไกลย่อย เมื่อเขาหายตัวไป ใบหน้าของทุกคนซึ่งกำลังมองดูอยู่ ทันใดนั้นก็เต็มไปด้วยความตกใจ โดยเฉพาะอย่างยิ่งสำหรับผู้ฝึกตนวิญญาณแรกก่อตั้งทั้งสิบ ขณะที่พวกมันตระหนักว่าสิ่งที่เมิ่งฮ่าวเพิ่งจะทำไป ไม่ใช่การใช้วิชาระเบิดโลหิตในพริบตา แต่เป็น…การเคลื่อนย้ายทางไกลย่อยที่แท้จริง
“แย่แล้ว!” ผู้เฒ่าสูงสุดกล่าว สีหน้ามันเปลี่ยนไป มองไปยังเก้าผู้อาวุโส ก็พบว่าฉับพลันนั้นเมิ่งฮ่าวได้ไปปรากฎตัวอยู่ด้านหลังหนึ่งในพวกมัน มือขวาเขายกขึ้นมาและจากนั้นก็ต่อยออกไป ด้วยพลังที่สามารถสังหารผู้ฝึกตนวิญญาณแรกก่อตั้งได้
สีหน้าผู้ฝึกตนวิญญาณแรกก่อตั้งผู้นั้นสลดลง ร่างของมันจู่ๆ ก็เริ่มเลือนลางลง ขณะที่พยายามจะหลบหนีไปด้วยการเคลื่อนย้ายทางไกลย่อย ในเวลาเดียวกันนั้น มันก็พ่นลำแสงหลากสีออกมา ซึ่งกลายเป็นยันต์กระดาษพุ่งตรงไปยังเมิ่งฮ่าว แต่ในเวลาเดียวกันนั้น หมัดเมิ่งฮ่าวที่เต็มไปด้วยพลังการสังหารก็กระแทกลงมา
เสียงระเบิดดังเต็มอยู่ในอากาศตามมาด้วยเสียงแผดร้องโหยหวน ยันต์กระดาษฉีกกระจาย ทำให้ผู้ฝึกตนวิญญาณแรกก่อตั้งมีเวลาเพียงพอที่จะใช้การเคลื่อนย้ายทางไกลของมัน ขณะที่มันหายตัวไป เมิ่งฮ่าวก็แค่นเสียงเย็นชาออกมา มุ่งหน้าตรงไปและจากนั้นก็ใช้การเคลื่อนย้ายทางไกลย่อยของตัวเอง สองเงาร่างเริ่มสลัวเลือนลาง เพียงชั่วพริบตา เมิ่งฮ่าวก็ติดตามไปทัน อีกครั้งที่เขาต่อยหมัดออกไป
เสียงระเบิดได้ยินมาอีกครั้ง ผู้ฝึกตนวิญญาณแรกก่อตั้งกระอักโลหิตของกลิ่นอายวิญญาณแรกก่อตั้งออกมา ภายในนั้นมีอาวุธเวทอยู่แปดชิ้น ทุกชิ้นเริ่มระเบิดออก แม้แต่ร่างของมันก็เกิดการระเบิดขึ้น ขณะที่มันใช้การระเบิดตัวเอง เพื่อพยายามจะสังหารเมิ่งฮ่าว วิญญาณแรกก่อตั้งของมันกลายเป็นกระบี่บินพุ่งออกมา ยืมพลังของการระเบิดตัวเองหลบหนีจากไปอย่างรวดเร็ว แต่ก็เห็นได้ชัดว่ามันกำลังอ่อนแอ พุ่งออกไปได้ไม่เร็วพอ
