ขณะที่เสียงของอีกาสีทองดังก้องออกมา แสงอันเข้มข้นก็เริ่มกระจายออกมาจากร่างของมัน เจิดจ้าจนดูเหมือนว่ามีเพียงสิ่งเดียวในโลกสีเทาแห่งนี้ ที่เป็นลำแสงสีทอง
ในเวลาเดียวกันนั้น เมิ่งฮ่าวก็หมุนตัวไปทางเสียงของอีกาสีทอง ลำแสงนั้นจึงได้หลอมรวมเข้าไปในรอยสักภาพศักดิ์สิทธิ์ธาตุทองที่อยู่บนหน้าอกของเขา
ขณะที่เป็นเช่นนั้น ร่างเมิ่งฮ่าวก็สั่นสะท้าน และยืนแน่นิ่งอยู่ที่นั่น มองไปทางด้านหลัง เสียงกระหึ่มดังเต็มอยู่ในจิตใจ ขณะที่พลังของธาตุทองอันยากที่จะอธิบายออกมาได้ระเบิดเข้าไปในร่าง
ตอนนี้รอยสักภาพศักดิ์สิทธิ์ธาตุทองบนหน้าอกเขา กำลังเป็นเช่นเดียวกับการแปลงร่างของภาพศักดิ์สิทธิ์ธาตุไม้!
“นี่คือรอยสักชีวิตสีทองของข้า” อีกาสีทองกล่าวด้วยเสียงแผ่วเบา “ด้วยเช่นนั้น เจ้าก็สามารถใช้พลังของธาตุทองได้เต็มที่ตลอดไป”
เหยียนซงและคนอื่นๆ มองดูด้วยความประหลาดใจ ขณะที่การแปลงร่างปรากฎขึ้น ทันใดนั้นความรู้สึกถึงวิกฤตอันตรายอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน ก็ระเบิดออกมาภายในจิตใจพวกมัน
หลีเทียนกำลังหอบหายใจ ม่านตามันกลายเป็นจุดดำเล็กๆ ใช้พลังที่มีอยู่เกือบทั้งหมดเพื่อหลบหนีจากไป จิตใจมันหนักอึ้ง ทันใดนั้นมันก็พุ่งทะยานออกไป มันไม่ได้พุ่งไปข้างหน้า แต่เริ่มหลบหนีไปในทิศทางของภูเขาไฟลูกที่เจ็ด
เหยียนซงลังเลอยู่ชั่วขณะ ด้านข้างมัน มั่วและหวังสบสายตากัน จากนั้นก็เริ่มหลบหนีไป
ในตอนนี้เอง เสียงถอนหายใจทันใดนั้นก็ได้ยินมาจากยอดไม้ที่มีอีกาสีทองอยู่ ในเวลาเดียวกันนั้น แสงสีทองที่สามารถมองเห็นด้วยตาเปล่าจู่ๆ ก็หายไป ราวกับว่าฉับพลันนั้นแสงสีทองทั้งหมดถูกดึงกลับไป เริ่มจากรากของต้นไม้และไปรวมตัวกันที่จุดบนสุดของต้นไม้
ขณะที่แสงสีทองลอยตัวขึ้นไปด้านบน สีเดิมของต้นไม้ก็ค่อยๆ ปรากฎให้เห็นอย่างช้าๆ เป็นสีเทา, สีเทาแห่งความตาย
ในที่สุด แสงสีทองทั้งหมดจากต้นไม้ก็ไปรวมตัวกันที่ร่างของอีกาสีทอง ตอนนี้ อีกาสีทองกระจายแสงสีทองอันน่าตกใจออกมา
ภายในแสงสีทองอันเข้มข้นนั้น ร่างของอีกาเริ่มเปลี่ยนไป ในที่สุด ก็กลายเป็นหญิงสาวเยาว์วัย ที่สวมใส่ชุดยาวสีทอง ถึงแม้ว่านางจะมีรูปลักษณ์ที่อ่อนเยาว์ แต่ก็กระจายกลิ่นอายอันเก่าแก่โบราณออกมา นางยืนอยู่ที่นั่นด้านบนสุดของต้นไม้ มองลงมาด้วยสีหน้าเศร้าโศกเสียใจ
“ธุลีกลับคืนสู่ธุลี, ฝุ่นกลับคืนสู่ฝุ่น…” นางพึมพำ จากนั้นก็ก้าวเท้าไปข้างหน้า ขณะที่นางเคลื่อนไหว ระลอกคลื่นก็กระจายฝ่าอากาศออกมา ทุกครั้งที่นางขยับตัวก็ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลง ทุกสิ่งทุกอย่างเริ่มกลายเป็นสีทอง แม้แต่ท้องฟ้าก็ดูเหมือนว่าจะเริ่มจับตัวเป็นของแข็ง บริเวณนั้นทั้งหมดกลายเป็นโลกแห่งโลหะสีทอง
ในตอนนี้เอง ที่ทุกสิ่งทุกอย่างในโลกแห่งนี้ ได้กลายเป็นส่วนหนึ่งของโลหะสีทองนี้
ตอนนี้ หลีเทียนกำลังหลบหนีไปอย่างรวดเร็ว และใกล้จะไปถึงปากปล่องภูเขาไฟลูกที่เจ็ดแล้ว ในตอนนี้เองที่สีหน้ามันจู่ๆ ก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัวและประหลาดใจอย่างถึงที่สุด ถึงแม้ว่าหญิงสาวที่กลายร่างมาจากอีกาสีทอง จะดูเหมือนว่าไม่ได้เคลื่อนไหวอย่างรวดเร็วมากเท่าใดนัก แต่ทันใดนั้นนางก็ไปปรากฎกายอยู่ตรงหน้ามัน
“เจ้า…” หลีเทียนเริ่มหอบหายใจ ม่านตามันหดเล็กลง ฉับพลันนั้น ความรู้สึกถึงวิกฤตอันตรายอย่างรุนแรงก็กวาดผ่านมันไปราวกับเป็นสายน้ำที่เชี่ยวกราก โดยไม่ลังเลใดๆ มันเริ่มขยับมือร่ายเวทอาคมอย่างรวดเร็ว อาวุธเวทมากมายระเบิดออกมาจากถุงสมบัติ มันผลักมือไปข้างหน้า ใช้พลังทั้งหมดเท่าที่จะรวบรวมได้ ทำให้เกิดเป็นกลุ่มหมอกสีดำ ซึ่งกระจายเป็นระลอกคลื่นอย่างน่ากลัวออกมา
“ถ้าเจ้ากำลังจะตาย ก็ตายไป! อย่าได้นำข้าไปกับเจ้าด้วย!” มันแผดร้องออกมา อย่างไรก็ตาม แม้ในขณะที่ความสามารถศักดิ์สิทธิ์ของมันกำลังสำแดงออกมาอย่างน่าตกใจ มือสีทองก็พุ่งฝ่าอากาศมา แทงทะลุผ่านกลุ่มหมอกสีดำ ทำให้ระลอกคลื่นบิดเบี้ยวไปมา จากนั้นก็มาอยู่ตรงหน้าหลีเทียน หนึ่งดรรชนีแตะลงไปที่ศีรษะมันอย่างแผ่วเบา
หญิงสาวหันหน้าไปมองยังเมิ่งฮ่าว กล่าวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน “จดจำไว้ นี่คือรูปแบบแรกของรอยสักชีวิตสีทองของข้า แรกบรรจบ สิ่งมีชีวิตใดๆ ก็ตามที่ข้าแตะสัมผัสก็จะกลายเป็นทองคำ”
ทั่วทั้งร่างหลีเทียนสั่นสะท้านเมื่อนางแตะนิ้วลงไป ทันใดนั้น แสงสีทองก็เริ่มกระจายออกมาจากหน้าผากของมัน ดวงตาเบิกโพลงขณะที่แสงนั้นปกคลุมไปทั่วร่าง สีหน้าเต็มไปด้วยความหวาดกลัว และจากนั้น ทั่วทั้งร่างกายของมันก็กลายเป็นรูปปั้นทองคำ
แม้แต่วิญญาณแรกก่อตั้งของมันก็ไม่มีเวลาที่จะหลบหนีไป และถูกผนึกไว้ภายในร่างมัน พลังของธาตุทองไหลเข้าไป และเปลี่ยนให้กลายเป็นวิญญาณทองคำ
ทั้งหมดนี้เกิดขึ้นแค่หนึ่งอึดใจ ความเร็วเช่นนี้น่าตกใจเป็นอย่างมาก ทำให้ใครก็ตามไม่ทันจะมีปฏิกิริยาใดๆ เพียงชั่วพริบตา ผู้พิสดารวิญญาณแรกก่อตั้งที่น่ากลัว บุคคลที่สามารถทำให้โลกที่ด้านนอกสั่นสะเทือนไม่ว่ามันจะไปถึงที่แห่งใด ผู้เชี่ยวชาญระดับสูงสุด…
กลิ่นอายกระจัดกระจาย, ปราณถูกทำลาย, ร่างกายถูกกำจัด!
เสียงกริ๊งได้ยินมาขณะที่รูปปั้นสีทองของหลีเทียนตกลงไปบนพื้น แน่นิ่งไม่ไหวติงโดยสิ้นเชิง ท่าทางตกใจบนใบหน้าของมันคงอยู่อย่างถาวร ขณะที่จ้องมองตรงไปยังต้นไม้ยักษ์ที่แห้งเหี่ยว
เหตุการณ์นี้ทำให้เหยียนซง, มั่วและวัง รู้สึกราวกับมีสายฟ้าฟาดลงมาที่จิตใจ สีหน้าพวกมันสลดลงในทันที จิตใจเหยียนซงหมุนคว้าง พุ่งถอยไปด้านหลังในทันใด มือขวาตบไปที่ถุงสมบัติ หยิบเอาเหรียญคำสั่งออกมาบดขยี้ทำลายไป
สำหรับมั่วและวัง แสงของเวทป้องกันปรากฎขึ้น ปกคลุมไปทั่วร่างพวกมันกลายเป็นแสงเจิดจ้าชั้นแล้วชั้นเล่า ดูเหมือนว่าการที่พวกมันดึงพลังบางอย่างออกมา ทันใดนั้นก็ทำให้เกิดเป็นภาพของภูติผีพุ่งออกมาอยู่รอบๆ ร่างพวกมัน ดูคล้ายกับว่าพวกมันอาจจะพุ่งขึ้นไปในท้องฟ้าได้ทุกเมื่อ
ตลอดเวลานั้น เมิ่งฮ่าวยืนสงบนิ่งอยู่ที่นั่น ขณะที่พลังของธาตุทองส่งเสียงดังกระหึ่มอยู่ในร่างเขาอย่างต่อเนื่อง ภายในแสงสีทองที่อยู่รอบๆ ตัว ปรากฎเป็นภาพอีกาสีทองราวกับมีชีวิตขนาดใหญ่ขึ้น
ขณะที่แสงสีทองสาดประกายออกมาอย่างต่อเนื่อง และพลังธาตุทองไหลเข้าไปในร่าง เมิ่งฮ่าวรู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลงนี้ รวมถึงพื้นฐานฝึกตนที่เพิ่มขึ้นมาของเขา
จากนั้นเขาก็เห็นหลีเทียนตกตายไป และมองเห็นเหยียนซงและคนอื่นๆ กำลังหลบหนีไป เมิ่งฮ่าวมองขึ้นไปในท้องฟ้าอย่างเงียบๆ
สูงขึ้นไปที่กลางอากาศ ร่างของหญิงสาวดูเลือนลาง ราวกับว่านางอาจจะหายตัวไปได้ทุกขณะจิต แสงสีทองที่อยู่รอบๆ ร่างนางกำลังจางหายไป และนางก็ไม่ได้มองไปยังเหยียนซงและคนอื่นๆ ขณะที่พวกมันกำลังหลบหนี แต่จ้องมายังเมิ่งฮ่าวแทน
“ต่อมานี่คือรูปแบบที่สองของรอยสักชีวิตสีทอง ข้าเรียกมันว่า ตาข่ายแห่งสวรรค์” ด้วยเช่นนั้น หญิงสาวก็ยื่นมือขวาออกไป และกดลงไปบนพื้นดิน ทันใดนั้น พื้นดินสีทองก็เริ่มสั่นสะเทือน และรอยร้าวก็กระจายออกไป ขณะที่พื้นดินเริ่มแตกร้าว เศษชิ้นส่วนนับไม่ถ้วนก็ลอยขึ้นไปในอากาศ แต่ละชิ้นถูกสร้างขึ้นมาจากทองคำบริสุทธิ์ กลายเป็นพิรุณแห่งทองคำพุ่งตรงไปยังมั่วและวัง
ในเวลาเดียวกันนั้น ทั่วทั้งโลกแห่งนี้ ยกเว้นบริเวณที่เมิ่งฮ่าวยืนอยู่และต้นไม้ยักษ์ ก็เริ่มพังทลายลงไป ทั้งก้อนศิลา, ต้นไม้…ทุกสิ่งทุกอย่างแตกกระจายออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ชิ้นส่วนเล็กๆ ของทองคำเหล่านี้ รวมตัวเข้าด้วยกันกลายเป็นใบมีดที่แหลมคมนับไม่ถ้วน ซึ่งเริ่มหมุนไปรอบๆ ก่อตัวเป็นสายลมที่สูงตระหง่าน
เมื่อถูกจับอยู่ภายในสายลมนั้น สีหน้าของมั่วและวังก็เต็มไปด้วยความสิ้นหวัง สายลมสีทองที่มีพวกมันติดอยู่ภายใน แน่นิ่งไม่ไหวติงพร้อมที่จะพังทลายลงมาได้ทุกเมื่อ
คนทั้งสองส่งเสียงแผดร้อง ขณะที่พวกมันพยายามร่ายเวทอาคมทุกอย่างออกมา ทำให้เกิดเป็นเสียงกระหึ่มดังเต็มอยู่ในอากาศ อย่างไรก็ตาม ไม่ว่าพวกมันจะโจมตีกลับไปด้วยเวทอาคม หรือพลังจากพื้นฐานฝึกตนอย่างไร ก็ไม่อาจจะต้านทานสายลมสีทองขนาดใหญ่ที่ก่อตัวขึ้นมาจากพื้นดินได้!
ลมพายุสีทองขนาดใหญ่กวาดผ่านพวกมันไป และพิรุณสีทองที่ก่อตัวขึ้นมาราวกับเป็นตาข่าย ซึ่งไม่มีใครทำลายมันได้ สุดท้ายเมื่อตาข่ายกระจัดกระจายไป มั่วและวังก็ไม่มีอะไรเหลืออยู่อีกยกเว้นโครงกระดูกสองร่าง
ห่างออกไปไม่ไกลมากนักจากโครงกระดูกนั้น วิญญาณแรกก่อตั้งของพวกมันพยายามที่จะหลบหนีไป แต่ก็ไปได้ไม่ไกลพอ และถูกทำลายลงไปด้วยสายลมอันรุนแรงนั้นเช่นกัน
เปลี่ยนโลกให้กลายเป็นทองคำ และทำลายพื้นดินให้กลายเป็นลมพายุ ใช้พลังนี้ก่อตัวเป็นตาข่ายแห่งสวรรค์ ซึ่งสามารถกำจัดเจตจำนงใดๆ ได้ทั้งหมด
“ยังมีรูปแบบที่สาม ซึ่งเรียกว่า…ถ้าไม่ใช่เม็ดยา” ตอนนี้หญิงสาวดูเลือนลางจางลงไปมาก ราวกับว่านางกำลังจะหายสาบสูญไป พร้อมกับเสียงพูดที่แผ่วเบา มือที่งดงามของนางชี้ไปยังเหยียนซง ซึ่งร่างของมันแทบจะโปร่งใส ขณะที่มันใช้พลังของเหรียญคำสั่งหลบหนีไป
มันแผดร้องออกมา ขณะที่มีบางอย่างคล้ายกับเป็นมือยักษ์ที่มองไม่เห็น กระชากดึงมันออกมาจากความว่างเปล่าที่มันกำลังหายตัวไป ร่างโปร่งใสก่อนหน้านี้ของมัน ทันใดนั้น ก็มองเห็นได้ชัดเจน ขณะที่มันถูกดึงกลับเข้าไปในโลกทองคำ
ใบหน้ามันซีดขาว และดวงตาก็เต็มไปด้วยความบ้าคลั่ง
“ถ้าข้ากำลังจะตาย!” มันแผดร้องออกมา “ข้าจะเลือกวิธีตายของข้าเอง!” ทันใดนั้น ร่างของมันก็ระเบิดออกกลายเป็นเปลวไฟ และพลังของการระเบิดนั้นก็ปรากฎขึ้น
การระเบิดตัวเองของผู้ฝึกตนขั้นวิญญาณแรกก่อตั้ง ได้ปลดปล่อยพลังอันรุนแรงอย่างยากที่จะอธิบายออกมาได้
อย่างไรก็ตาม ทันทีที่มันกำลังจะระเบิดตัวเอง หญิงสาวที่แปลงร่างมาจากอีกาสีทอง ก็กล่าวเสียงแผ่วเบาออกมา “ถ้าไม่ใช่เม็ดยา…”
ในเวลาเดียวกันนั้น นางก็โบกสะบัดมือ ทำให้สายลมอันแหลมคมสีทอง พุ่งตรงไปยังเหยียนซง อย่างน่าตกใจยิ่ง ที่นั่น สายลมนั้นได้ก่อตัวเป็น…กระถางปรุงยาขนาดใหญ่ ซึ่งมีเหยียนซงอยู่ภายใน!
เมื่อถูกจับอยู่ภายในกระถางปรุงยา พลังการระเบิดตัวเองของเหยียนซงไม่เพียงจะถูกปิดกั้นไว้เท่านั้น แต่ยังได้กลายเป็นพลังของการเปลี่ยนแปลง!
เมิ่งฮ่าวเริ่มอ้าปากค้างด้วยความตกใจ
เขามองเห็นได้อย่างชัดเจนว่า ภายในกระถางปรุงยานั้น พลังการระเบิดร่างกายของเหยียนซง ได้การเป็นกระแสน้ำวนซึ่งหมุนไปมาอย่างรวดเร็วอยู่ภายในกระถางปรุงยา อย่างน่าเหลือเชื่อ…มันได้กลายเป็นเม็ดยาสีโลหิต!
ปรุงผู้คนให้กลายเป็นเม็ดยา, ให้กลายเป็นความคิดในอดีต ถ้าไม่ใช่เม็ดยา
กระถางปรุงยาหายไป และเม็ดยาสีโลหิตก็ลอยมาตกลงไปบนมือของหญิงสาว นางมองลงไป จากนั้นก็บดขยี้จนกลายเป็นผุยผง
มาถึงจุดนี้ ร่างกายของนางก็เห็นได้ชัดว่ากำลังจะจางหายไป นางหันหน้ามา ไม่ได้มองไปยังเมิ่งฮ่าว แต่จ้องไปยังต้นไม้ยักษ์ที่แห้งเหี่ยวตายไป ขณะที่นางเดินตรงเข้าไปหามัน
ขณะที่นางเข้าไปใกล้ ร่างกายก็เริ่มจางไปอย่างต่อเนื่อง แต่ละก้าวที่เดินไป พลังชีวิตของนางก็ยิ่งจางหายไปมากขึ้น ขณะที่ต้นไม้ยักษ์นั้น เริ่มผุพังลง และกลายเป็นฝุ่นผง
“มีชีวิตอยู่ด้วยกัน, ตายไปด้วยกัน” หญิงสาวพึมพำ ขณะที่ร่างนางจางหายไป
ต้นไม้ผุพังกลายเป็นฝุ่นผงลอยไปตามสายลม
เถ้าธุลีกลับคืนสู่เถ้าธุลี, ฝุ่นผงกลับคืนสู่ฝุ่นผง…
ทันใดนั้น ทุกสิ่งทุกอย่างที่เบื้องหน้าเมิ่งฮ่าวก็เริ่มเลือนลางลง เขาไม่ได้แน่นิ่งอยู่ในสถานที่แห่งนี้อีกต่อไป แต่สามารถขยับตัวได้อีกครั้ง ฉับพลันนั้น จากความว่างเปล่าที่เบื้องหน้า เขามองเห็นบุรุษที่สวมใส่ชุดยาวสีเขียว ข้างกายเป็นหญิงสาวสีทอง คนทั้งสองกำลังยิ้มและหัวเราะ ขณะที่ก้าวเดินเข้าไปในความว่างเปล่านั้น
ท่านคือเม็ดยา และข้าคือต้นไม้ ปีนั้นท่านปรากฎขึ้นที่เบื้องหน้าข้า…ชีวิตของข้าก็เป็นยิ่งกว่าความเขียวขจี
ข้าคือเม็ดยา และท่านก็คือต้นไม้ ปีที่ข้าลืมตาขึ้นมาเป็นครั้งแรก ข้าเห็นท่านและ…ชีวิตของข้าก็ไม่ได้โดดเดี่ยวเดียวดายอีกต่อไป
บางครั้ง ความหมายแห่งชีวิตก็เพียงแค่ การมีโอกาสได้พบเจอ
เมิ่งฮ่าวมีสีหน้าจริงจัง ประสานมือและโค้งตัวลงต่ำให้กับสองเงาร่างที่กำลังจากไป
ขณะที่เขาโค้งตัวลง แสงสีทองที่อยู่รอบๆ ตัวก็จมลงไปในร่าง และโลกสีทองที่อยู่รอบๆ ตัวเขาก็เริ่มพังทลายไป ในเวลาเดียวกันนั้น รอยสักภาพศักดิ์สิทธิ์ธาตุทองบนหน้าอกเขาก็กลายเป็นตัวอักษร
金! (จิน = ทอง)
