ท้องฟ้าที่ด้านบนเต็มไปด้วยสีสันสดใส รวมทั้งเสียงกรีดร้องในทันที สีหน้าของกลุ่มคนทั้งห้าเผ่าเปลี่ยนไปเมื่อพวกมันมองขึ้นไป
หัวหน้าเผ่า, ผู้เฒ่าสูงสุด และผู้เฒ่าของเผ่าทั้งห้า ซึ่งเป็นผู้เชี่ยวชาญวิญญาณแรกก่อตั้ง มีจำนวนรวมกันมากกว่ายี่สิบคน ถ้าอยู่ในดินแดนด้านใต้ พวกมันจะถูกถือว่าเป็นสำนักขนาดกลาง แน่นอนว่า…ถ้าไม่มีผู้ฝึกตนขั้นตัดวิญญาณ พวกมันก็จะไม่ถูกถือว่าเป็นสำนักใหญ่
ในทะเลทรายตะวันตก พันธมิตรทั้งห้าเผ่าถือว่ามีพลังที่แข็งแกร่ง เทียบเท่ากับเผ่าขนาดกลาง อย่างไรก็ตาม…ในตอนนี้ผู้แข็งแกร่งทั้งหมดกำลังมองขึ้นไปยังแมงมุมขนาดยักษ์ในท้องฟ้า และสีหน้าพวกมันก็สลดลง
“นั่นคือ…เผ่าห้าพิษอันยิ่งใหญ่!”
“การที่สามารถควบคุมแมงมุมได้มากมายขนาดนี้ คนผู้นั้นต้องเป็น…โจวเยี่ย, ซือหลงระดับเก้าแห่งสาขาแมงมุมพิษ”
“ข้าได้ยินมาว่ามันเป็นคนที่หยิ่งผยองอย่างที่สุด ถึงจะมีพื้นฐานฝึกตนอยู่แค่ขั้นกลางสร้างแกนลมปราณ แต่ในฐานะที่เป็นซือหลงระดับเก้า สามารถควบคุมสัตว์ปีศาจได้มากมาย รวมถึงสัตว์ปีศาจยักษ์ระดับสิบถึงสามสิบสองตัว ทำให้มันเทียบได้กับขั้นวิญญาณแรกก่อตั้ง! ไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้ แค่มันคนเดียวก็ทำให้หลายเผ่าต้องล่มสลายไป!”
ในเวลาเดียวกันนั้น สีหน้าของกลุ่มคนทั้งห้าเผ่าก็สลดลง และจิตใจของผู้เชี่ยวชาญขั้นวิญญาณแรกก่อตั้งก็หดหู่ลง เสียงกรีดร้องจากด้านบนดังมากยิ่งขึ้น แมงมุมที่ดุร้ายนับหมื่นไต่ลงมาจากด้านบนลอยอยู่กลางอากาศ กลิ่นอายอันอำมหิตโหดร้ายกระจายออกมาจากกลุ่มสีดำเหล่านี้ กระจายออกปกคลุมไปทั่วทั้งเขตภูเขา
ในเวลาเดียวกันนั้น สัตว์ปีศาจระดับสิบ, สามสิบสองตัว ซึ่งแต่ละตัวมีความยาวถึงสามสิบกว่าจ้าง ส่งเสียงร้องแหลมเล็กแหวกฝ่าอากาศมา กระจายกลิ่นอายอันทรงพลังที่เทียบเท่ากับขั้นวิญญาณแรกก่อตั้งออกมา ระเบิดพลังที่ทำให้ทุกสิ่งทุกอย่างสั่นสะท้าน
นอกเหนือจากแมงมุมระดับสิบ, สามสิบสองตัวนั้น ก็ยังมีอุกกาบาตยักษ์ลอยอยู่ด้านหลังพวกมัน มีขนาดถึงหนึ่งร้อยจ้างลอยอยู่บนอากาศ ภายนอกเป็นสีดำสนิท แต่ภายในกระจายแสงสีม่วงออกมา ซึ่งทำให้ดูเหมือนราวกับว่าบุรุษที่กำลังนั่งอยู่ด้านในกลายเป็นสีม่วงโดยสิ้นเชิง
แรงกดดันอันทรงพลังกระจายออกมา ทำให้กลุ่มคนทั้งห้าเผ่าเริ่มมีสีหน้าซีดขาว ขณะที่พวกมันมองขึ้นไปในท้องฟ้า อูหลิง, อูเฉิน และคนอื่นๆ เริ่มสูดลมหายใจเข้าไปอย่างเร่งร้อน และใบหน้าก็เต็มไปด้วยความหวาดกลัว
เด็กหนุ่มที่ยืนอยู่ด้านบนของแมงมุมยักษ์ซึ่งเคยพูดขึ้นก่อนหน้านี้ ทันใดนั้นก็ตะโกนออกมาด้วยเสียงแหลมเล็ก “เจ้านายข้า, ซือหลงโจวเยี่ยแห่งเผ่าห้าพิษสาขาแมงมุมพิษผู้ยิ่งใหญ่ ตัดสินใจจะต่อสู้กับผู้ฝึกตนใดๆ ในที่แห่งนี้! พวกเจ้ามีโอกาสสามครั้งที่จะชนะ ถ้าพ่ายแพ้ พวกเจ้าทั้งห้าเผ่าจะถูกล้มล้างด้วยโลหิต!” สีหน้ามันเย่อหยิ่ง ขณะที่คำพูดดังก้องออกไปทั่วทุกทิศทาง มันโบกสะบัดมือขวา ทำให้แผ่นหยกสีแดงพุ่งตรงลงไปบนพื้น จากนั้นก็ระเบิดออกมาและกลายเป็นหมอกสีแดงกระจายออกไปทั่วในทันที ก่อตัวเป็นพื้นเวทีต่อสู้สีแดงที่มีความกว้างหนึ่งพันจ้าง
“พวกเจ้ามีเวลายี่สิบลมหายใจ ถ้าไม่มีใครก้าวขึ้นมาต่อสู้ ข้าจะถือว่าเป็นการยอมแพ้ และการใช้เลือดล้างเผ่าก็จะเริ่มขึ้น!” เด็กหนุ่มเลียริมฝีปาก และประกายกระหายเลือดก็ปรากฎขึ้นในดวงตา รอบๆ ตัวมัน แมงมุมยักษ์สามสิบสองตัวที่มีพื้นฐานฝึกตนเทียบเท่ากับขั้นวิญญาณแรกก่อตั้ง มีท่าทางเลือดเย็นและกระจายกลิ่นอายอำมหิตโหดเหี้ยมออกมา
ทั้งห้าเผ่าตกอยู่ในความเงียบ ผู้ฝึกตนขั้นวิญญาณแรกก่อตั้งยี่สิบกว่าคน รวมถึงหัวหน้าเผ่าอูต๋า ต่างก็สบสายตากันไปมา
เมื่อพิจารณาถึงการรวมตัวกันเป็นพันธมิตรของทั้งห้าเผ่า ก็เป็นไปไม่ได้ที่โจวเยี่ยอันกระจ้อยร่อยนี้จะกำจัดพวกมันไปได้ แม้จะรวมกับสัตว์ปีศาจระดับสิบทั้งสามสิบสองตัวของมันก็ตามที ถึงแม้จะไม่ใช้ค่ายกลเวทป้องกันของทั้งห้าเผ่า หรือสิ่งศักดิ์สิทธิ์โบราณเหล่านั้น พวกมันก็สามารถจัดการวิกฤตนี้ได้อย่างเหลือเฟือ
อย่างไรก็ตาม…สิ่งที่พวกมันกังวลอย่างแท้จริงก็คือ โจวเยี่ยเป็นตัวแทนของ…เผ่าห้าพิษ
เมื่อพิจารณาว่าเหล่าหัวหน้าเผ่า, ผู้เฒ่าสูงสุด และผู้เฒ่าของเผ่าทั้งหลายซึ่งเป็นผู้พิสดารวิญญาณแรกก่อตั้งทั้งหมด ก็เห็นได้ชัดว่าพวกมันต่างก็เป็นจิ้งจอกจอมเจ้าเล่ห์ พวกมันบอกได้ในทันทีว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น “พวกมันล่อให้พวกเราออกไป!”
“ดินแดนสักการะอีกาศักดิ์สิทธิ์เพิ่งจะพังทลายลงไป เผ่าห้าพิษจึงลังเลที่จะเข้ามายังที่แห่งนี้ ดังนั้นพวกมันจึงตัดสินใจล่อให้พวกเราออกไป!”
“นั่นก็ใช่แล้ว ถ้าพวกเราต่อสู้และชนะ บางทีอาจจะทำให้พวกมันตกใจ และพวกเราก็จะมีเวลาเพิ่มขึ้น ถ้าให้ดีกว่านั้นก็คือถ้าพวกเราชนะและสังหารพวกมันได้ นั่นก็สิ่งที่วิเศษ อีกทางเลือกก็คือ…พวกเราไม่ไปสู้ สร้างค่ายกลเวทเกราะป้องกันขึ้นมาในทันที และปล่อยให้พวกมันโจมตีมา แต่ทางเลือกนี้มีทั้งข้อดีและข้อเสีย ผู้ก่อตั้งค่ายกลต้องได้รับผลกระทบจากการถูกโจมตีโดยตรง”
ผู้ฝึกตนวิญญาณแรกก่อตั้งเงียบไปสักพัก สบตากันไปมา และสายตาของคนส่วนใหญ่ก็ตกกระทบมาที่หัวหน้าเผ่าอูต๋า ตั้งแต่เมิ่งฮ่าวกลายเป็นต้าซือหลง ก็ทำให้เผ่าอูต๋ามีตำแหน่งสูงส่งอยู่ในห้าเผ่าพันธมิตร
“การหลบหนีจากความขัดแย้งเป็นการเผยให้ศัตรูเห็นถึงความอ่อนแอ” มันกล่าว “เผ่าห้าพิษไม่ได้โง่เขลา และต้องสามารถมองเห็นถึงสถานการณ์ที่แท้จริงได้ ดังนั้น เมื่อมีความขัดแย้งขึ้นมา ถึงพวกเราจะอ่อนแอจริงๆ แต่พวกเรา…ก็ต้องสู้! ยิ่งไปกว่านั้น บุรุษผู้นั้นต้องถูกสังหารไป ถ้าพวกเราโจมตีราวกับสายฟ้าฟาดและกำจัดมันไปได้ ก็จะทำให้พวกมันหวาดกลัว!”
แสงแห่งความโหดเหี้ยมดุร้ายปรากฎขึ้นในดวงตาของผู้นำเผ่าอูต๋า “สู้!”
ในตอนที่ห้าเผ่าพันธมิตรกำลังเตรียมตัวโจมตี เสียงเห่าหอนก็ได้ยินออกมาจากผืนป่าในภูเขาที่อยู่ห่างไกลออกไป ทันใดนั้นต้าเหมาก็พุ่งออกมา คาบสัตว์ตัวเล็กๆ ที่เสียชีวิตไปแล้วอยู่ในปาก เพียงชั่วพริบตา มันก็มาอยู่ในบริเวณที่ถูกปกคลุมไปด้วยแมงมุมที่อยู่ด้านบนมากมายจนนับไม่ถ้วน
ด้านหลังต้าเหมาเป็นสุนัขป่าชิงมู่ที่เหลือ ทั้งหมดพุ่งตามมาด้วยความเร็วสูงสุด คาบสัตว์อยู่ในปากด้วยเช่นกัน พวกมันมักจะออกไปล่าสัตว์เพื่อกินเป็นอาหาร หลังจากที่เล่นสนุกกันสักพัก ก็จะกลับไปพักผ่อนที่ด้านนอกของลานบ้าน ซึ่งเมิ่งฮ่าวกำลังนั่งเข้าฌาณอยู่ในตอนนี้ เมื่อครู่นี้พวกมันกำลังกลับมาจากการไปท่องเที่ยวเช่นนั้น
การปรากฎกายของพวกมันค่อนข้างจะกระทันหัน และสร้างความวุ่นวายโกลาหลให้กับกลุ่มแมงมุมขึ้นในทันที สำหรับแมงมุมยักษ์ทั้งสามสิบสองตัว จู่ๆ กลิ่นอายของพวกมันก็ถดถอยออกไปในทันที ความเย็นชาปรากฎขึ้นในแววตา
“อี๋!” โจวเยี่ยอุทานขึ้นมา ท่าทางประหลาดใจปรากฎขึ้นบนใบหน้า ขณะที่มันนั่งตัวตรงอยู่ด้านในอุกกาบาตยักษ์ของมัน ดวงตาสาดประกายขณะที่มองไปยังต้าเหมา
“นั่นคือ…ราชาสุนัขป่า! ยิ่งไปกว่านั้น มันก็กลายพันธุ์มาแล้ว! ยอดเยี่ยม, ยอดเยี่ยม ข้าไม่คิดเลยว่าจะมาพบกับสัตว์ปีศาจเช่นนั้นในสถานที่แห่งนี้ ตัวที่อยู่ด้านหลังถึงจะไม่ดีนัก แต่ก็ไม่เลว” แม้ในขณะที่โจวเยี่ยกำลังพึมพำกับตัวเอง พื้นดินทันใดนั้นก็สั่นสะเทือน และเสียงคำรามก็ได้ยินออกมาจากภายในผืนป่า จากนั้น ยักษ์เถื่อนก็ปรากฎตัวขึ้น กระแทกต้นไม้โผล่ออกมา
รูปร่างอันใหญ่โตของมันดูน่าตกใจอย่างที่สุด ทันทีที่มันปรากฎกายขึ้น แมงมุมที่อยู่รอบๆ บริเวณนั้นก็ส่งเสียงร้องแปลกๆ ออกมา แม้แต่แมงมุมยักษ์ทั้งสามสิบสองตัวก็กำลังกรีดร้องเสียงแหลมเล็กออกมา มีท่าทีระมัดระวังตัวและแสดงท่าทางคุกคามออกมา
“นั่นคือ…ยักษ์เถื่อน!!” โจวเยี่ยกล่าวด้วยดวงตาเบิกกว้าง “มียักษ์เถื่อนอยู่ในที่แห่งนี้จริงๆ!” มันลุกขึ้นยืน มีสีหน้าไม่ค่อยอยากจะเชื่อ ดวงตาสาดประกายด้วยความโลภอยากได้ ขณะที่จ้องไปยังยักษ์เถื่อน
“จากตำนานที่เล่าขานกันมา โลหิตของยักษ์เถื่อนช่วยเพิ่มพลังของวิชาลับซือหลงได้อย่างแปลกประหลาด ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อรวมเข้ากับอาหารของสัตว์ปีศาจ ก็จะยิ่งทำให้มีความก้าวหน้าได้อย่างมหัศจรรย์! ที่สำคัญมากไปกว่านั้น ถ้าข้าสามารถทำให้ยักษ์เถื่อเชื่อฟังได้ ทั้งฐานะและตำแหน่งในเผ่าของข้าก็จะต้องแตกต่างไปจากตอนนี้โดยสิ้นเชิง!”
โจวเยี่ยเริ่มหัวเราะเสียงดังออกมา ดวงตาสาดประกาย มันชี้ไปที่ยักษ์เถื่อน
“นำยักษ์เถื่อนและสุนัขป่าชิงมู่เหล่านั้นมาให้ข้าเดี๋ยวนี้!” ในตอนนี้ มันได้ลืมเกี่ยวกับแถลงการณ์สงครามแดงไปโดยสิ้นเชิง ทันทีที่คำพูดของมันดังก้องออกมา แมงมุมที่อยู่รอบๆ ก็พุ่งฝ่าอากาศตรงไปยังต้าเหมาและตัวอื่นๆ
อย่างน่าตกใจ พลังอันดุร้ายกระจายออกมาจากแมงมุมยักษ์ทั้งสามสิบสองตัว ขณะที่พวกมันพ่นใยแมงมุมออกมาตรงไปยังยักษ์เถื่อน นอกจากนี้ กลุ่มคนเผ่าห้าพิษที่อยู่บนหลังพวกมันก็บินตรงเข้าไปโจมตี
สำหรับโจวเยี่ย ทันใดนั้นมันก็ทำให้อุกกาบาตบินตรงไป ไม่สนใจกลุ่มคนจากห้าเผ่าพันธมิตรโดยสิ้นเชิง
เมื่อเกิดเหตุการณ์เช่นนี้ขึ้น กลุ่มคนจากห้าเผ่าพันธมิตรก็จ้องมองไปด้วยความตกใจ หัวหน้าเผ่าอูต๋าและคนอื่นๆ สบสายตากันด้วยความยินดี
“มีผู้คนอยู่มากมาย แต่โจวเยี่ยผู้นี้ก็เลือกที่จะไปตอแยเมิ่งต้าซือ!”
“ดูเหมือนว่าพวกเราคงไม่ต้องทำอะไรในวันนี้ โจวเยี่ยผู้นี้คงต้องตายอย่างแน่นอน!”
ต้าเหมากลืนสัตว์ที่มันคาบไว้ลงไป จากนั้นก็ส่งเสียงเห่าออกมา ทันใดนั้นร่างของมันก็ขยายขนาดขึ้นในทันที ดวงตาเต็มไปด้วยความโหดเหี้ยม ขณะที่พุ่งตรงไปยังแมงมุมที่ใกล้เข้ามา เอ้อร์เหมาและตัวอื่นๆ ก็ส่งเสียงเห่าอย่างต่อเนื่องด้วยเช่นกัน ดวงตายักษ์เถื่อนเบิกกว้าง ขณะที่มันร้องคำรามและโจมตีไป
ทันใดนั้น เสียงกระหึ่มก็ดังก้องออกไปทั่วทุกทิศทาง เมื่อต้องเผชิญหน้ากับการโจมตีจากแมงมุมมากมาย ซึ่งรวมถึงแมงมุมยักษ์ที่น่ากลัวทั้งสามสิบสองตัว ต้าเหมา, สุนัขป่าชิงมู่ และยักษ์เถื่อนต่างก็ตกอยู่ในอันตรายอันร้ายแรง
ใยแมงมุมขนาดใหญ่ตกลงไปบนร่างเอ้อร์เหมา และสุนัขป่าชิงมู่ตัวอื่นๆ ทำให้พวกมันไม่อาจจะดิ้นรนหลุดออกไปได้ ไม่ว่าพวกมันจะส่งเสียงเห่าหอนเพียงใด ก็ไม่อาจจะทำให้ใยแมงมุมขาดออกไปได้
ต้าเหมาเงยหน้าขึ้น และส่งเสียงหอนอันทรงพลังออกมา ตอนนี้ แมงมุมระดับสิบเปลี่ยนความสนใจของพวกมันไปยังยักษ์เถื่อน หลังจากที่ถูกครอบด้วยใยแมงมุมยักษ์นับร้อย ยักษ์เถื่อนก็ส่งเสียงร้องด้วยความเจ็บปวดออกมา สำหรับต้าเหมา ดวงตามันเป็นสีแดงก่ำขณะที่จ้องไปยังโจวเยี่ย ซึ่งกำลังนั่งอยู่ในอุกกาบาตที่ลอยอยู่ในอากาศ ร่างต้าเหมาแวบขึ้น ขณะที่มันหลีกเลี่ยงจากใยแมงมุมยักษ์ได้ จากนั้นก็กลายเป็นลำแสงสีขาวพุ่งตรงไปยังโจวเยี่ย
โจวเยี่ยยืนอยู่ในอุกกาบาตของมัน ส่งเสียงหัวเราะขณะที่ต้าเหมาพุ่งเข้ามา มันยกมือขวาขึ้นและชี้นิ้วตรงไป
“วิชาลับซือหลง, ออกมาจากความว่างเปล่า!”
ทันใดนั้น ภาพเลือนลางของแมงมุมยักษ์ก็ปรากฎขึ้นในอากาศ ตรงหน้าโจวเยี่ยอย่างน่ามหัศจรรย์ จากนั้นก็กระแทกเข้าไปที่ต้าเหมา
ต้าเหมาส่งเสียงร้องอย่าน่าอนาถใจออกมา ขณะที่เส้นขนสีขาวทั้งหมดของมันจู่ๆ ก็ลุกโชนขึ้นด้วยเปลวไฟ ซึ่งไม่ใช่เป็นสีแดง แต่เป็นสีดำ และดูเหมือนจะเป็นเปลวไฟพิษ ร่างต้าเหมาสั่นไปมา และโลหิตก็ไหลซึมออกมาจากปาก ดูท่าทางท้อแท้ลงไปในทันที มันหมุนตัวไปรอบๆ และจากนั้นก็กลายเป็นลำแสงพุ่งจนหายลับตาไป
“ดูเหมือนว่าเจ้าจะค่อนข้างฉลาด แต่ตอนนี้เจ้าก็ถูกพิษจากวิชาลับซือหลงของข้า เจ้าคิดว่าจะหลบหนีไปยังที่ใดได้? จากพื้นฐานนิสัยของสัตว์ปีศาจ เจ้าต้องกลับไปหาเจ้านายอย่างแน่นอน ก็ดี ข้าจะสังหารมัน และใช้โลหิตของมันมาตัดการเชื่อมต่อระหว่างพวกเจ้าทั้งสอง” โจวเยี่ยหัวเราะ โบกสะบัดชายแขนเสื้อ ทำให้แมงมุมนับไม่ถ้วน บินไปพร้อมกับมันเพื่อไล่ตามต้าเหมาไป
ภาพของมันดูค่อนข้างน่าประทับใจ ขณะที่ไล่ล่าติดตามไป
ต้าเหมามีสีหน้ากลุ้มใจขณะที่กลุ่มควันสีดำกระจายออกมาจากร่างมัน ถ้ามันไม่ได้กลืนเม็ดยาบำรุงปีศาจที่แท้จริงลงไป ก็คงต้องกลายเป็นน้ำเลือดไปเรียบร้อยแล้ว ในตอนนี้ ร่างของมันสั่นสะท้าน และส่งเสียงเห่าออกมาขณะที่พุ่งฝ่าอากาศไป หลังจากที่วนเป็นวงกลมรอบๆ ภูเขา มันก็เข้าไปใกล้บริเวณที่ถูกห้อมล้อมไว้ด้วยกลุ่มหมอกตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมา
กู่ลากำลังนั่งขัดสมาธิอยู่ที่นั่นด้วยเช่นกัน ทันใดนั้น ดวงตามันก็ลืมขึ้นมา และเห็นสิ่งที่กำลังเกิดขึ้นนี้ สีหน้ามันสลดลงไปในทันที
ต้าเหมาที่มีดวงตาเต็มไปด้วยความโศกเศร้า ส่งเสียงหอนด้วยความหดหู่ขณะที่ฝูงแมงมุมจำนวนมากมายเข้ามาใกล้มัน
ทันทีที่เสียงหอนอันน่าตกใจดังก้องออกไป ลึกเข้าไปภายในกลุ่มหมอก เมิ่งฮ่าว ซึ่งนั่งขัดสมาธิอยู่ในลานบ้าน ทันใดนั้นก็ลืมตาขึ้น
ในเวลาเดียวกันนั้น ดวงตานับพันคู่ที่อยู่ภายในกลุ่มหมอกก็ลืมขึ้นมาในทันทีเช่นเดียวกัน
มีดวงตามากกว่าสิบคู่ ในท่ามกลางดวงตาเหล่านี้ ที่กระจายกลิ่นอายอันน่าตกใจออกมา!
