เสียงคำรามของหมื่นมังกรดังออกมาจากบึงน้ำสีดำที่กลับด้านอยู่สูงขึ้นไปบนท้องฟ้า เสียงคำรามนี้น่าตกใจจนถึงที่สุด ทำให้โลหิตกระจายออกมาจากปากของสัตว์อสูรที่อยู่บนพื้นดิน ทีละตัว ทีละตัว พวกมันเริ่มมีโลหิตไหลออกมาจากดวงตา, จมูกและปาก จากนั้นก็ตกตายไปอย่างง่ายดาย
ขณะที่ผู้ฝึกตนที่อยู่ด้านล่าง พวกมันก็กระอักโลหิตออกมาด้วยเช่นกัน ร่างกายเริ่มอ่อนแรง จิตใจหมุนคว้าง การไหลเวียนของปราณและโลหิตพวกมันถูกสะกดข่มไว้ และพื้นฐานฝึกตนก็เกือบจะพังทลายลงไป
สีหน้าเคร่งขรึมปรากฎขึ้นบนใบหน้าของผู้ฝึกตนชุดดำที่อยู่กลางอากาศ มันเริ่มร่ายเวทอาคมด้วยมือขวา
“นี่นอกเหนือจากที่ข้าคาดการณ์ไว้อย่างแน่นอน มันรองรับการสืบทอดทายาทได้ถึงสองรุ่น แต่นั่นก็ยังไม่เพียงพอ!”
“หนึ่งก่อเกิดหนึ่งทำลาย, สามนรกอเวจี, หนึ่งดอกหนึ่งผล, สามอาณาจักเปิดออก!” มือของผู้ฝึกตนชุดดำกลายเป็นเลือนลางไป และเบื้องหน้ามัน ลูกทรงกลมสีดำก็ปรากฎขึ้น ลูกทรงกลมนั้นเริ่มขยายใหญ่ขึ้น และกระจายแสงสีดำออกมาทั่วทุกทิศทาง ขณะที่มันกลายเป็นดวงตะวันสีดำ ซึ่งลุกไหม้ขึ้นมาขณะที่พุ่งขึ้นไป
ขณะที่มันเข้าไปใกล้หมื่นมังกรที่กำลังส่งเสียงคำรามอยู่ ดวงตะวันสีดำทันใดนั้นก็ระเบิดออก ฉีกกระชากอากาศ ทำลายทุกสิ่งทุกอย่างที่อยู่ใกล้มัน ขณะที่มันกลายเป็นหลุมดำที่กลืนกินทุกอย่างเข้าไป
ทันทีที่หลุมดำปรากฎขึ้น มังกรก็ส่งเสียงแผดร้อง เสียงกระหึ่มกึกก้องดังเต็มอยู่ในอากาศ และพื้นดินก็สั่นสะเทือน ดูเหมือนว่ามังกรไม่อาจจะควบคุมร่างกายของมันได้ ขณะที่พวกมันถูกดูดตรงเข้าไปในหลุมดำ
“ถ้าเจ้าเป็นต้าซือหลงรุ่นห้าของตระกูลหานเสวี่ยจริงๆ ข้าก็คงต้องจากไป แต่เจ้าเป็นเพียงแค่ผู้สืบทอดตราประทับอันกระจ้อยร่อย เจ้าไม่อาจจะหยุดยั้งข้าได้!” เสียงผู้ฝึกตนชุดดำราบเรียบ ขณะที่มันโบกสะบัดชายแขนเสื้อ ด้านล่างลงมา หลุมสวรรค์ซึ่งมีความวุ่นวายอยู่เต็มด้านใน ก็เริ่มสั่นสะเทือนและเปิดออกอีกครั้ง
รอบๆ กายเมิ่งฮ่าวในเมืองมีผู้คนอยู่หลายร้อยคน ใบหน้าพวกมันทั้งหมดซีดขาวและเต็มไปด้วยความสิ้นหวัง สงครามมาถึงจุดที่พวกมันไม่อาจจะทำอะไรได้ พวกมันคล้ายกับใบไม้ที่เหี่ยวแห้งในลมพายุ ไม่อาจจะกระทำการใดๆ ด้วยตัวเองได้
ด้านล่างของบึงน้ำหมื่นมังกร เส้นโลหิตโป่งพองออกมาทั่วร่างเมิ่งฮ่าว ใบหน้าเขาบิดเบี้ยวอย่างดุร้าย ขณะที่พยายามดิ้นรนเพื่อควบคุมความเจ็บปวดที่อยู่ภายในร่าง มันประดังพรั่งพรูอยู่ในร่างเขาราวกับเป็นสายน้ำเชี่ยว และเขาก็ต่อสู้กลับไปเพื่อกระตุ้นจิตใจไม่ให้หมดสติไป กัดฟันแน่น อดทนจนถึงที่สุด
เสียงอ่อนแอเก่าแก่โบราณของหานเสวี่ยเป้า พูดคล้ายคนกำลังจะตายกับเมิ่งฮ่าว “เจ้าต้องไม่หมดสติไป เมื่อได้รับความโชคดีของหานเสวี่ย หนี่งรุ่นจะทำให้เจ้าเป็นผู้ถูกเลือก, สองรุ่นจะทำให้เจ้าเป็นผู้ที่มีพรสวรรค์อย่างโดดเด่น และสามรุ่นจะทำให้เจ้าเป็นผู้ถูกเลือกแห่งสวรรค์ สำหรับสี่รุ่นเป็นสิ่งที่ไม่เคยพบเห็นมาก่อน!”
“แต่ละตราประทับนี้จะประกอบไปด้วยผู้เชี่ยวชาญในแต่ละรุ่นที่ทรงพลังมากที่สุด ขณะที่มรดกนี้เข้าไปรวมกับวิญญาณของเจ้า ตราประทับก็จะเข้าไปในโลกเพื่อติดตามเจ้าไป ยิ่งเจ้ารองรับรุ่นได้มากเท่าใด เจ้าก็จะได้ตราประทับมากขึ้นเท่านั้น เมื่อวันที่เจ้าเข้าไปในขั้นตัดวิญญาณ ตราประทับทั้งหมดนี้ ก็จะกลายเป็นจุดเปลี่ยนแรกของผู้ฝึกตนที่แข็งแกร่งเช่นพวกเรา…จะระเบิดออกมาเพื่อช่วยเจ้า!”
“พยายามต่อไป! ถ้าเจ้าสามารถรองรับมรดกของรุ่นที่สามได้ เจ้าก็จะสามารถหลีกเลี่ยงภัยพิบัติซึ่งกำลังเกิดขึ้นกับเจ้าอยู่ในตอนนี้ นี่คือการช่วยเหลือมากที่สุดที่ข้าจะทำให้เจ้าได้ ข้าหวังเป็นอย่างยิ่งว่าเจ้าจะทำได้สำเร็จ และช่วยเหลือตระกูลของข้าให้ผ่านพ้นมหันตภัยในครั้งนี้ได้!”
เมิ่งฮ่าวเงยหน้าขึ้นไปและส่งเสียงแผดร้อง ขณะที่ทำเช่นนั้น เสื้อผ้าเขาก็ถูกฉีกออกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย เส้นผมปลิวไสวไปมา และทุกสิ่งทุกอย่างรอบๆ ตัวเขาก็ดูเหมือนจะแตกสลายไป มีเพียงสิ่งเดียวที่ยังเหลืออยู่ก็คือเสียงแผดร้องของเขา
ขณะที่เขาแผดร้อง หมื่นมังกร ไม่ว่าพวกมันกำลังถูกดูดเข้าไปในหลุมดำนั้นหรือไม่ ทุกตัวต่างก็ส่งเสียงแผดร้องคำรามร่วมกับเขา เกิดเป็นเสียงดังกระหึ่มกึกก้องเต็มไปทั่วบริเวณนั้น
ผู้ฝึกตนชุดดำขมวดคิ้ว ใช้มือขวาขยับร่ายเวทอาคมอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็ยื่นมือออกไป และกดฝ่ามือลงมาที่เมิ่งฮ่าว
“ฝุ่นกลับคืนสู่ฝุ่น, ดินกลับคืนสู่ดิน ปล่อยให้ความสูญเสียผ่านพ้นไป เหลือไว้เพียงแค่ความเป็นนิรันดร์” ขณะที่คำพูดผู้ฝึกตนชุดดำดังก้องออกมา หมื่นมังกรก็ระเบิดออกกลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อยทีละตัว ด้านบนขึ้นไป บึงน้ำหมื่นมังกรก็พังทลายลงไปด้วยเช่นกัน
ดูเหมือนทุกสิ่งทุกอย่างกำลังจะจบลง เหมือนที่ผู้ฝึกตนชุดดำเพิ่งจะกล่าวไป
แต่อย่างไรก็ตาม ในตอนนี้เองที่เกิดแรงสั่นสะเทือนกระจายไปทั่วร่างเมิ่งฮ่าว ดวงตาที่เคยเป็นสีแดงเมื่อก่อนหน้านี้ ได้กลายเป็นสีขาวบริสุทธิ์แล้วในตอนนี้
เมื่อผู้ฝึกตนชุดดำเห็นเช่นนี้ สีหน้ามันก็เปลี่ยนไปอีกครั้ง เผยให้เห็นถึงความไม่อยากจะเชื่อออกมา
“เป็นไปไม่ได้!”
ในขณะที่จิตใจเขาเต้นรัว เสียงของบุคคลที่สามก็ได้ยินอยู่ในจิตใจเมิ่งฮ่าว เป็นเสียงที่น่าเคารพนับถือและเก่าแก่โบราณ เต็มอยู่ในสติสัมปชัญญะของเมิ่งฮ่าวทั้งหมด
“ข้าคือปรมาจารย์รุ่นที่สี่แห่งตระกูลหานเสวี่ย, หานเสวี่ยชางแห่งนรกอเวจี ข้าตื่นขึ้นมาจากดินแดนแห่งความตาย ข้าได้รับการรู้แจ้งในป่าแห่งกระดูก รู้สึกถึงการเกิดขึ้นของวิญญาณที่โดดเดี่ยวด้วยตัวเอง ละทิ้งร่างกายของข้าเพื่อกลายเป็นเต๋าแห่งวิญญาณ นี่ก็คือการตัดครั้งแรกของข้า! ข้าคือหานเสวี่ยชาง, ต้าซือหลงรุ่นที่สี่แห่งตระกูลหานเสวี่ย!” ขณะที่เสียงดังก้องออกไป กลิ่นอายความตายอันเข้มข้นอย่างที่ไม่เคยพบเห็นมาก่อน ทันใดนั้นก็ปรากฎขึ้นที่เบื้องหน้าเมิ่งฮ่าว มันกระจายออกไปเต็มอยู่ในพื้นที่บริเวณนั้น ทำให้ทั้งท้องฟ้าและพื้นดินกลายเป็นสีเทา
ทันใดนั้น เสียงแผดร้องคำรามมากมายจนนับไม่ถ้วน ก็ได้ยินอยู่ในท้องฟ้าสีเทา เสียงแผดร้องนั้นในที่สุดก็มีรูปร่างขึ้นมา วิญญาณภูติผีนับไม่ถ้วนปรากฎขึ้น พวกมันดูท่าทางเก่าแก่โบราณ เต็มไปด้วยความเคียดแค้นและบ้าคลั่ง
บนพื้นดิน สัตว์อสูรทั้งหมดที่ตายไปเมื่อครู่นี้ ทันใดนั้นก็เริ่มบิดตัวไปมา และจากนั้นก็ลุกขึ้นมายืน แสงสีเทาสาดประกายออกมาจากดวงตาพวกมัน ขณะที่เงยหน้าขึ้นไปและส่งเสียงแผดร้องคำราม พื้นดินสั่นสะเทือนขณะที่ซากศพทั้งหมดบนพื้นดินพุ่งขึ้นไป แม้แต่ผู้ฝึกตนที่กำลังยืนอยู่พร้อมดวงตาที่ว่างเปล่าและเหม่อลอย
สูงขึ้นไปในท้องฟ้า เสียงกึกก้องดังเต็มอยู่ในอากาศ ขณะที่โครงกระดูกมังกรที่ใหญ่โตมหาศาลส่งเสียงคำรามราวกับมีชีวิต ด้านล่างลงไป โครงกระดูกของอสรพิษยักษ์พุ่งขึ้นมาจากพื้นดิน
ทั่วทั้งบริเวณนั้นกลายเป็นโลกแห่งความตาย ในเวลาเดียวกันนี้เองที่ด้านหลังเมิ่งฮ่าว จู่ๆ ก็มีแม่น้ำสีเหลืองปรากฎขึ้น ถ้าดูให้ละเอียดยังน้ำที่พลุ่งพล่านอยู่นั้น ก็จะบอกได้ว่าจริงๆ แล้ว มันประกอบไปด้วย…ภูติผีมากมายจนนับไม่ถ้วน
นี่ไม่ใช่น้ำของแม่น้ำสีเหลือง นี่ก็คือหวงเฉียน! (นรกในตำนานของจีน)
เมื่อหวงเฉียนปรากฎขึ้น ก็ทำให้น่าตกใจเป็นอย่างยิ่ง
ด้านบนของหวงเฉียนมีเจดีย์สูงสิบแปดชั้นลอยอยู่ ราวกับเป็นนรกทั้งสิบแปดชั้น!
กลุ่มควันแห่งความตายสีเทาหมุนวนอยู่รอบๆ เมิ่งฮ่าว ทำให้ใบหน้าเขาดูซีดขาว กลิ่นอายแห่งความตายเริ่มกระจายออกมาจากร่างกายเขา ทันใดนั้น เขาก็ลืมตาขึ้นมา!
เมื่อทำเช่นนี้ ก็เหมือนกับมีสายฟ้าฟาดลงมา เกิดเป็นเสียงกระหึ่มกึกก้องพุ่งขึ้นในจนถึงสวรรค์ ขณะที่เขาจ้องมองออกไปด้วยดวงตาสีเทาล้วน
“หวงเฉียนต้าซือหลง!! (จ้าวมังกรแห่งนรกอเวจี)” ผู้ฝึกตนที่มีระดับพื้นฐานฝึกตนต่ำทั้งหมดในบริเวณนั้น จู่ๆ ก็มีใบหน้าซีดขาว ดูราวกับว่าพวกมันกำลังสูญเสียจิตใจ ร่างกายแข็งทื่อราวซากศพ ราวกับว่าพลังชีวิตกำลังจางหายไป
เช่นเดียวกับผู้ฝึกตนทะเลทรายตะวันตก สองผู้ฝึกตนขั้นวิญญาณแรกก่อตั้งทะเลทรายตะวันตกยืนอยู่ที่นั่น ร่างกายสั่นสะท้าน ขณะที่พวกมันมองไปยังเมิ่งฮ่าวที่กำลังลอยอยู่กลางอากาศ สีหน้าเต็มไปด้วยความมึนงงมากกว่าตอนที่ความวุ่นวายและบึงน้ำหมื่นมังกรปรากฎขึ้น
“เมื่อหกพันปีก่อน” หนึ่งในคนทั้งสองกล่าวขึ้น “ตำนานกล่าวไว้ว่า เพียงแค่หวงเฉียนต้าซือหลงคนเดียว ก็ทำให้เกิดพิรุณโลหิตกระจายไปทั่วทั้งทะเลทรายตะวันตก เป็นช่วงเวลาแห่งความน่าหวาดกลัว! มันทำให้สัตว์อสูรนับล้านต้องตายไป และยังได้เพาะเลี้ยงสัตว์ปีศาจระดับสิบขึ้นมาด้วย!!”
“จากตำนานที่กล่าวมา, จำนวนชีวิตที่มันเข่นฆ่าสังหารก่อนที่มันจะเสียชีวิตไปมากมายจนไม่อาจจะนับได้!! มันก่อตั้งดินแดนแห่งกระดูก…สร้างภูเขาสีเทาขึ้นมา…มัน…” จิตใจของสองผู้ฝึกตนวิญญาณแรกก่อตั้งเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อโดยสิ้นเชิง
“บัดซบ” ผู้ฝึกตนชุดดำกล่าว ดวงตาเต็มไปด้วยความจดจ่อตั้งใจ ด้านหลังมัน หานเสวี่ยจ้งดูคล้ายใกล้จะคลุ้มคลั่ง จิตใจมันเต็มไปด้วยความอิจฉาอย่างรุนแรง และมันกำลังแผดร้องอยู่ในใจว่าทั้งหมดนี้เป็นของมัน!
“เจ้าสามารถรองรับตราประทับได้ถึงสามรุ่น!! พื้นฐานฝึกตนสร้างแกนลมปราณอันกระจ้อยร่อยของเจ้า ดูเหมือนจะมีพลังซ่อนเร้นอยู่ไม่น้อย ช่างหาได้ยากยิ่ง…โชคร้ายที่มันยังคงไม่เพียงพอ!” ด้วยเช่นนั้น ผู้ฝึกตนชุดดำขยับมือร่ายเวทอาคมอีกครั้งอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็โบกสะบัดมือออกไป
“ข้าได้รับการรู้แจ้งแห่งเต๋าในยามราตรีที่มืดสนิท, ภายใต้จักรวาลที่หมุนวน สำหรับการตัดครั้งแรกของข้า, ข้าตัดเวลากลางวันออกไป!” ดวงตามันสาดประกายขณะที่ยกมือขวาขึ้นมา และชี้ตรงขึ้นไปยังท้องฟ้า ทันใดนั้นสายฟ้าก็ปรากฎขึ้นในท้องฟ้าสีเทา เกิดเป็นเสียงระเบิดดังกึกก้อง ขณะที่สายฟ้าพุ่งลงมายังมือขวาของผู้ฝึกตนชุดดำ
สีของสายฟ้านี้เป็นสีดำสนิท!
ผู้ฝึกตนชุดดำคว้าจับสายฟ้าไว้ และขณะที่ทำเช่นนั้น สายฟ้าก็เปลี่ยนเป็นดาบสายฟ้าที่บิดเบี้ยวไปมา ซึ่งยืดยาวออกไปบนท้องฟ้า ผู้ฝึกตนชุดดำกวัดแกว่งดาบสายฟ้า ดูเหมือนกำลังตั้งใจจะผ่าท้องฟ้าสีเทาให้แยกออกเป็นสองส่วน!
เสียงระเบิดขนาดใหญ่ดังก้องออกไป ขณะที่ดาบสายฟ้าขนาดยักษ์ฟาดฟันลงไป ช่องโหว่ขนาดใหญ่ปรากฎขึ้นในท้องฟ้า ขณะที่ดาบฟันลงไป กำจัดโลกสีเทานี้ไปโดยตรง
ร่างกายเมิ่งฮ่าวสั่นสะท้าน ขณะที่ความเจ็บปวดเสียดแทงเข้าไป แม้ในขณะที่ดาบสายฟ้าฟันลงมา จิตใต้สำนึกของเมิ่งฮ่าวก็ยกมือขึ้นไปในอากาศ ขณะที่ทำเช่นนั้น สิ่งมีชีวิตที่ตายไปแล้วทั้งหลายก็เริ่มลอยขึ้นไปเพื่อก่อตัวเป็นรูปทรงกลมโครงกระดูกขนาดยักษ์!
ปราณสีเทาทั้งหมดในบริเวณนั้น พุ่งตรงไปยังรูปทรงกลมโครงกระดูก เพียงชั่วพริบตารูปทรงกลมนั้นก็กลายเป็นสีเทา และเริ่มกระจายพลังอันน่าตกใจออกมา ขณะที่มันลอยขึ้นไปปะทะกับดาบสายฟ้า
ระเบิดขนาดใหญ่กระจายออกเป็นระลอกคลื่น ทำให้ผู้ฝึกตนทั้งหมดที่ต่ำกว่าขั้นวิญญาณแรกก่อตั้งตกตายไปในทันที ร่างพวกมันบางคนยังระเบิดออกไปด้วย
ขณะที่เสียงระเบิดยังคงดังกระหึ่มกึกก้องอย่างต่อเนื่อง รูปทรงกลมโครงกระดูกก็แตกกระจายกลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย ไม่อาจจะต้านทานดาบสายฟ้าได้
โลหิตกระจายออกมาจากปากเมิ่งฮ่าว ขณะที่เขาตกลงมากระแทกไปบนพื้นดิน อีกครั้งหนึ่ง ที่หลุมสวรรค์ได้เปิดขึ้นตรงด้านล่างของเมืองเซิ่งเสวี่ย เมืองก็เริ่มแตกสลายและตกลงไปอีกครั้ง เมิ่งฮ่าวหัวเราะอย่างขมขื่น สามรุ่นก็คือข้อจำกัดของเขา แม้จะเป็นเช่นนั้นก็ยังคงไม่เพียงพอที่ช่วยให้เขาได้รับชัยชนะ เหนือผู้เชี่ยวชาญตัดวิญญาณที่แท้จริง
ที่ด้านบน ผู้ฝึกตนชุดดำสูดลมหายใจเข้าไปลึกๆ โลหิตไหลซึมออกมาจากมุมปาก ขณะที่มันมองลงมายังจุดที่เมิ่งฮ่าวตกลงไป แสงแปลกๆ สาดประกายอยู่ในดวงตามัน
“สมกับเป็นทายาทตราประทับทั้งหกรุ่นแห่งตระกูลหานเสวี่ยจริงๆ เมื่อไหร่ที่ข้าได้มันมาครอบครอง ข้าก็จะสามารถตัดครั้งที่สามของข้าได้อย่างแน่นอน จากนั้นข้าก็จะเสร็จสิ้นวงจรอันยิ่งใหญ่ของขั้นตัดวิญญาณ” ดวงตามันกระจายความมุ่งมั่นออกมา ขณะที่ยกมือขวาขึ้น ขณะที่มันกำลังจะยื่นมือลงไปจับตัวเมิ่งฮ่าวไว้ สีหน้ามันก็เปลี่ยนไปเป็นครั้งที่สาม
ความตกตะลึงโดยสิ้นเชิงเต็มอยู่บนใบหน้า!
ในขณะที่เมิ่งฮ่าวตกลงไปบนพื้น เครื่องหมายก็ปรากฎขึ้นที่มือขวาของเขา!!
