จากประวัติศาสตร์ทั้งหมด ของการประมูลเม็ดยาสำนักจื่อยิ่น เม็ดยาที่มีความเข้มข้นสิบส่วนไม่เคยปรากฎขึ้นมาก่อน อันที่จริง เมื่อมีเม็ดยาเช่นนั้น เม็ดยาที่มีความเข้มข้นแปดในสิบส่วนที่ถูกปรุงโดยเทพกระถางม่วง ก็จะถูกพิจารณาให้เป็นเม็ดยาที่อยู่ในระดับยอดเยี่ยม ถึงแม้สิ่งเช่นนั้นจะไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนก็ตาม
เม็ดยาที่มีความเข้มข้นของส่วนผสมสมุนไพรมากกว่าแปดในสิบส่วน จะถูกยกให้อยู่ในระดับที่สุดยอด! ถ้าเข้มข้นถึงเก้าในสิบส่วนหรือสูงกว่านั้น…เม็ดยานั้นก็จะถูกยกให้เป็นเม็ดยาชั้นเลิศ!
เก้าในสิบส่วนถูกยกว่าอยู่ในระดับเลิศ ถ้าสิบส่วนเต็มแม้โดยทั่วไปมักจะถือว่าเป็นระดับเลิศ แต่จริงๆ แล้วก็ถือได้ว่าอยู่ในระดับกึ่งสวรรค์!
ตลอดเวลาหนึ่งหมื่นปีของประวัติศาสตร์ที่ผ่านมา ของแผนกเม็ดยาบูรพาสำนักจื่อยิ่น น้อยคนนักที่สามารถปรุงเม็ดยาระดับที่สุดยอดออกมาได้ คนที่ทำได้ก็มักจะเป็นเทพกระถางม่วง และเทพกระถางม่วงทุกคน ก็มักจะมีชื่อเสียงที่สร้างความสั่นสะเทือนไปทั่วทั้งดินแดนด้านใต้ สำหรับเม็ดยาระดับเลิศที่เข้มข้นถึงสิบส่วน…
ในประวัติศาสตร์หนึ่งหมื่นปีของแผนกเม็ดยาบูรพาสำนักจื่อยิ่น มีเพียงแค่สองคนเท่านั้นที่สามารถปรุงเม็ดยาเช่นนี้ออกมาได้ หนึ่งเป็นผู้ก่อตั้งแผนกเม็ดยาบูรพา จื่อตงเจินเหริน, อีกผู้หนึ่งก็คือ ตานกุ่ยต้าชือ (เจ้าโอสถจอมปีศาจ)
มีเพียงสองท่านนี่เท่านั้น ที่สามารถปรุงเม็ดยาระดับเลิศเช่นนี้ได้ เม็ดยาระดับเลิศนี้ไม่เพียงแต่จะขัดขืนต่อต้านสวรรค์เท่านั้น แต่ยังเป็นลายประทับของเต๋าแห่งการปรุงยาด้วย พวกมันเป็นลายประทับสำหรับการเลื่อนขั้นเป็นต้าชือ! (เจ้าโอสถ)
มีเพียงบุคคลที่สามารถปรุงเม็ดยาระดับเลิศได้เท่านั้น ถึงจะถูกเรียกว่าต้าชือ! ในดินแดนด้านใต้ทั้งหมด นอกจากเจ้าโอสถจอมปีศาจแล้ว ก็มีต้าชืออีกเพียงแค่สองท่านเท่านั้น ที่สามารถปรุงเม็ดยาระดับเลิศเช่นนี้ได้ แต่เม็ดยาระดับเลิศของท่านทั้งสองก็มีความเข้มข้นเพียงแค่เก้าในสิบส่วน ไม่ใช่สิบส่วนเต็ม
ในดินแดนด้านใต้ทั้งหมด มีเพียงเจ้าโอสถจอมปีศาจเท่านั้น…ที่จะสามารถปรุงเม็ดยาระดับเลิศกึ่งสวรรค์ที่มีความเข้มข้นสิบส่วนเต็ม!
ดังนั้นจึงเห็นได้ชัดว่าเม็ดยาแปลงปีศาจนี้จะมีคุณค่ามากมายเท่าไหร่ และเป็นเหตุผลที่ทำไมเมื่อมันปรากฎขึ้นในงานประมูลเม็ดยา ถึงได้ทำให้ทุกคนแทบบ้าคลั่ง
ผู้ฝึกตนนับแสนต่างก็จ้องมองมาด้วยดวงตาที่แดงก่ำ เม็ดยาจู้จีเทียนที่เคยสร้างความปั่นป่วนก่อนหน้านี้ ได้ถูกพวกมันลืมเลือนไปหมดแล้วในตอนนี้ ผู้คนทั้งแสนคน, สายตานับแสนคู่ จิตใจของพวกมันพลุ่งพล่านไปด้วยความตกตะลึงเมื่อมองไปที่…เม็ดยาระดับเลิศเข้มข้นสิบส่วนเต็ม!
เจ้าอ้วนหอบหายใจขณะที่จ้องนิ่งไปที่เม็ดยา ทุกคนก็เป็นเช่นเดียวกัน ในศาลาที่อยู่ด้านบนสุดของสนามการประมูล อาจารย์ปรุงยาจากแผนกเม็ดยาบูรพา ซึ่งมานั่งสังเกตการณ์ ก็สั่นสะท้านไปด้วยเช่นกัน ใบหน้าของพวกมันเต็มไปด้วยความตกตะลึงและไม่อยากเชื่อ
ไม่ใช่เพียงแต่พวกมันเท่านั้น เด็กฝึกปรุงยาซึ่งอยู่ในงานนี้ก็ส่งเสียงดังกระหึ่ม แม้แต่ศิษย์แผนกลมปราณม่วง ก็เต็มไปด้วยคลื่นแห่งความตกใจกันถ้วนหน้า
ตลอดทั้งงานประมูลเม็ดยา ก็ดูเหมือนจะเดือดพล่านขึ้นมาในทันที
ผู้ดำเนินรายการประมูลยืนตัวสั่นอยู่ที่นั่น จิตใจเต็มไปด้วยเสียงกึกก้องราวสายฟ้าฟาด ลมหายใจของมันเร่งร้อน และดวงตาก็แดงก่ำ มันไม่เคยคิดมาก่อนว่า มันจะมีโอกาสได้สัมผัสเม็ดยาระดับเลิศสิบส่วนเต็ม
เมื่อมันคิดไปว่า มันได้ขูดผงยาบางส่วนออกมาจากยาเม็ดนั้นด้วยตัวเอง จิตใจของมันก็เต็มไปด้วยความเสียใจอย่างรุนแรง ภายในใจของมันการกระทำเช่นนั้นถือว่าเป็นการดูหมิ่นอย่างร้ายแรง
เม็ดยาระดับเลิศสิบส่วนเต็ม ถือได้ว่าเป็นสิ่งศักดิ์สิทธิ์ของการปรุงยา เป็นของวิเศษที่ล้ำค่าอย่างแท้จริง ปฏิกิริยาของมัน, ความบ้าคลั่งของมัน อาจจะเป็นเรื่องยากที่คนภายนอกจะเข้าใจได้ แต่ด้วยการเป็นนักปรุงยา ความฝันอันยิ่งใหญ่ในชีวิตของมันก็คือ สามารถปรุงเม็ดยาระดับเลิศสิบส่วนเต็มได้ในวันหนึ่ง
เจ้าแห่งเตาทั้งสิบคนจ้องไปยังเม็ดยาแปลงปีศาจที่ลอยอยู่ตรงหน้าของพวกมันอย่างงุนงง ดวงตาของพวกมันส่องประกายด้วยความร้อนแรง และลมหายใจก็เร่งร้อนหนักหน่วงขึ้น ดูเหมือนพวกมันจะลืมทุกสิ่งทุกอย่างไป ยกเว้นเม็ดยานี้
ขณะที่เมิ่งฮ่าวมองสิ่งที่เกิดขึ้นทั้งหมดนี้ จิตใจของเขาก็เริ่มหนักอึ้ง ทันใดนั้น เขาก็เริ่มรู้สึกว่าบางทีนี่อาจจะไม่ใช่สิ่งที่ดีนัก…เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่า เม็ดยาแปลงปีศาจจะนำมาซึ่งความโกลาหลบ้าคลั่งเช่นนี้
“ยาเม็ดนั้น…มัน…” ไป๋หยุนหลายพึมพำ ดูเหมือนมันจะตกอยู่ในความงงงัน ค่อยๆ มองไปยังเมิ่งฮ่าวอย่างช้าๆ ดูเหมือนจิตวิญญาณของมันจะกระจายหายไปในอากาศ
ก่อนที่ผู้ดำเนินรายการประมูล จะตั้งราคาเริ่มต้น กลุมคนที่บ้าคลั่งก็เริ่มแผดเสียงเสนอราคาประมูลออกมา “ห้าล้านหินลมปราณ!” บางคนร้องตะโกนออกมา “ข้าต้องได้เม็ดยาระดับเลิศสิบส่วนเต็มนี้มาให้ได้ แม้มันจะทำให้ข้ายากจนลงก็ตามที!”
“สิบล้านหินลมปราณ!! ข้ามาจากสำนักเต้าซาน (ภูเขาแห่งเต๋า) และข้าจะใช้ทุกสิ่งทุกอย่างของสำนักข้าทั้งหมดเพื่อซื้อเม็ดยานี้!”
ขณะที่ผู้คนเริ่มตะโกนเสนอราคาออกมา บรรยากาศในสนามการประมูลก็เริ่มบ้าคลั่งมากขึ้น โดยทั่วไป ผู้คนที่มาเข้าร่วมการประมูลนี้เกือบทั้งหมด มักจะมีความรู้เกี่ยวกับเรื่องเต๋าแห่งการปรุงยาไม่มากก็น้อย จึงเป็นเรื่องง่ายที่จะกำหนดราคาของเม็ดยาจู้จีเทียน เม็ดยาที่มีความเข้มข้นของส่วนผสมสมุนไพรถึงสี่สิบห้าในร้อยส่วน แต่สำหรับเม็ดระดับเลิศร้อยส่วนเต็ม…
ส่วนผสมของต้นสมุนไพรอันลึกลับซับซ้อน ทำให้ราคาของมันยากที่จะกำหนดลงไปได้ ผู้ฝึกตนที่อยู่ที่นี้ ไม่ว่าจะมาจากสำนักอะไร ก็เห็นได้ชัดว่ารู้เรื่องนั้นดี สำนักใดๆ ก็ตามที่สามารถได้ความลับของเม็ดยานี้ไปครอบครอง ก็จะมีความก้าวหน้าในเรื่องของเต๋าแห่งการปรุงยาของพวกมันได้อย่างคาดไม่ถึงมาก่อน
มันไม่ใช่เม็ดยาธรรมดา แต่เป็นเม็ดยาระดับเลิศสิบส่วนเต็ม ซึ่งเป็นเม็ดยาที่ไม่มีใครในดินแดนด้านใต้ ยกเว้นเจ้าโอสถจอมปีศาจเท่านั้น ที่จะสามารถปรุงขึ้นมาได้
ผู้ฝึกตนที่อยู่ในที่แห่งนี้ต่างก็รู้ดีว่า ใครก็ตามที่ได้ครอบครองเม็ดยานี้ และศึกษาเรียนรู้มันในชีวิตประจำวัน คนผู้นั้นก็จะบรรลุถึงการรู้แจ้งอย่างสมบูรณ์ สามารถที่จะก่อตั้งสำนักปรุงยาของมันเองขึ้นมาได้!
เม็ดยานี้เป็นสิ่งที่หาได้ยากยิ่งในโลกปัจจุบันนี้!
ถึงแม้จะไม่มีความเข้าใจในเม็ดยานี้อย่างเต็มที่ แต่ถ้าสำนักใดก็ตามได้มันมาครอบครอง ก็เหมือนกับได้ครอบครองของวิเศษอันล้ำค่า!
บรรยากาศในสนามการประมูลยังคงระเบิดขึ้นมาอย่างต่อเนื่อง ดูเหมือนอีกไม่ช้าก็จะเกิดความโกลาหลวุ่นวายขึ้น บางคนดูเหมือนจะเตรียมตัวต่อสู้เพื่อให้ได้เม็ดยานี้มาครอบครอง น่าเสียดาย ที่การปรากฎขึ้นของเม็ดยานี้ ดูเหมือนจะกลายเป็นการปลุกปั่นให้เกิดการต่อสู้ดิ้นรนอย่างบ้าคลั่งขึ้นมา
ผู้ดำเนินรายการประมูล ไม่อาจจะควบคุมสถานการณ์นี้ได้ มันไม่กล้าจะพูดว่าไม่ขายเม็ดยานี้ ถ้าเป็นเช่นนั้น รังสีสังหารคงจะเต็มอยู่ในสนามการประมูลนี้อย่างแน่นอนในทันที
ในประวัติศาสตร์ของการประมูลเม็ดยา ไม่เคยเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้นมาก่อน ใบหน้าผู้ดำเนินรายการประมูลซีดขาว ขณะที่มันมองออกไปยังผู้ฝึกตนนับแสนที่บ้าคลั่งนั้น ไม่แม้แต่จะกล้าพูดอะไรออกมา
“ใครปรุงเม็ดยานี้?” บางคน ทันใดนั้น ก็ตะโกนออกมา ดูเหมือนผู้ฝึกตนมากมายเริ่มตระหนักว่า พวกมันคงมีโอกาสน้อยมากที่จะได้ครอบครองเม็ดยานี้ ดังนั้น จึงเริ่มมุ่งความสนใจไปที่ใครเป็นคนปรุงมันขึ้นมา
คำถามกระจายออกไปราวกับสายฟ้า ทำให้ผู้ฝึกตนนับแสน ทันใดนั้น ก็เริ่มเงียบสงบลงในทันที
ผู้ฝึกตนเหล่านั้นยังคงบ้าคลั่ง แต่ดูเหมือนพวกมันจะฟื้นคืนสติมาได้บ้าง ขณะที่เป็นเช่นนั้น ก็ดูเหมือนว่าทุกๆ คน ทันใดนั้น ก็สงสัยในคำถามเดียวกันนี้
“ถ้าข้าจำไม่ผิด มันเป็นอาจารย์ปรุงยา?”
“อาจารย์ปรุงยา? อะไรนะ? ยาเม็ดนี้…ถูกปรุงขึ้นโดยอาจารย์ปรุงยา?”
“มัน…มันต้องถูกปรุงขึ้นโดยเจ้าโอสถจอมปีศาจเองอย่างแน่นอน จะเป็นอาจารย์ปรุงยาได้อย่างไร? มีคนผู้เดียวเท่านั้นตลอดทั้งดินแดนด้านใต้ ที่สามารถปรุงเม็ดยาระดับเลิศสิบส่วนเต็ม ก็คือ เจ้าโอสถจอมปีศาจ!”
เสียงพูดคุยดังเต็มอยู่ในอากาศ และทุกคนก็เริ่มมุ่งความสนใจไปที่เม็ดยานั้นอีกครั้ง ใบหน้าผู้ดำเนินรายการประมูลซีดขาว แต่มันก็รีบกล่าวขึ้นว่า “ยาเม็ดนี้ถูกปรุงขึ้นโดยอาจารย์ปรุงยาไร้นามของแผนกเม็ดยาบูรพา” มันหายใจอย่างเร่งร้อน และแม้แต่มันก็ดูเหมือนจะตกตะลึงกับคำพูดที่มันเพิ่งจะกล่าวออกไป
ถ้ามันมีปฏิกิริยาเช่นนั้น แล้วผู้ฝึกตนนับแสนที่อยู่รอบๆ บริเวณนั้นยิ่งจะมีปฏิกิริยามากขึ้นสักเพียงไหน? เมื่อได้ยินว่ายาเม็ดนี้ถูกปรุงขึ้นโดยอาจารย์ปรุงยา ผู้ฝึกตนนับแสนก็เริ่มหอบหายใจขึ้นมาในทันที พวกมันอ้าปากค้าง และใบหน้าก็เต็มไปด้วยแปลกความประหลาดใจ
หลังจากเงียบไปสักพัก ผู้ฝึกตนเหล่านั้นก็เริ่มพูดขึ้นมาด้วยเสียงที่ดังขึ้นกว่าเดิมอีกครั้ง
“อาจารย์ปรุงยา…มันถูกปรุงขึ้นโดยอาจารย์ปรุงยาจริงๆ!!!”
“ไม่ใช่เจ้าแห่งเตา, ไม่ใช่เทพกระถางม่วง และไม่ใช่แม้แต่เจ้าโอสถจอมปีศาจ แต่มันถูกปรุงขึ้นโดยอาจารย์ปรุงยาเท่านั้น อืม, นี่เป็นเม็ดยาระดับเลิศสิบส่วนเต็ม! อาจารย์ปรุงยาผู้นี้…มัน…”
“ช่างมีพรสวรรค์อะไรเช่นนี้ ช่างมีทักษะในเต๋าแห่งการปรุงยายิ่งนัก! มันปรุงเม็ดยาระดับเลิศสิบส่วนเต็ม! มันเป็นใคร? เจ้าโอสถผู้นี้คือใคร?!?!”
“อาจารย์ปรุงยาที่ท้าทายสวรรค์ได้เกิดขึ้นแล้วในสำนักจื่อยิ่น! ใช่หรือไม่ว่า…ว่าเป็นศิษย์ส่วนตัวของเจ้าโอสถจอมปีศาจ?”
เม็ดยาระดับเลิศสิบส่วนเต็มเป็นเม็ดยาที่ยอดเยี่ยมเป็นเลิศ ส่วนผสมของต้นสมุนไพรเป็นส่วนที่สำคัญมาก ทั้งหมดนี้ยากที่จะกำหนดราคาออกมาได้ แต่เมื่อเปรียบเทียบกับการที่อาจารย์ปรุงยาสามารถปรุงเม็ดยาเช่นนี้ออกมาได้ ก็ราวกับอย่างแรกเป็นเหมือนปฐพี ส่วนหลังเป็นสวรรค์!
ยากที่จะอธิบายถึงคุณค่าของนักปรุงยาเช่นนี้ทีมีต่อสำนักออกมาได้ อันที่จริง มีสำนักน้อยมากที่จะลังเลในการจ่ายค่าตัวเพื่อให้ได้นักปรุงยาเช่นนั้นมาอยู่ในสำนัก ที่อยู่ในสนามการประมูลตอนนี้ ก็เป็นสามตระกูลดัง และอีกสี่สำนักใหญ่ พวกมันทั้งหมดดูเหมือนจะเริ่มเคลื่อนไหว ดวงตาศิษย์ของพวกมันเริ่มสาดประกาย และพวกมันทั้งหมดก็หยิบแผ่นหยกขึ้นมา เพื่อรายงานกลับไปยังสำนักต่างๆ ของพวกมัน
“อาจารย์ปรุงยานี้คือใคร!!”
“ถ้ามันกลายเป็นเจ้าแห่งเตา หรือเทพกระถางม่วง เม็ดยาที่มันปรุงขึ้นมา ต้องเป็นเม็ดยาที่ต่อต้านสวรรค์อย่างแน่นอน!”
“พวกเราต้องการพบอาจารย์ปรุงยาท่านนี้!!”
ขณะที่ความบ้าคลั่งในสนามการประมูลก่อตัวขึ้นมา เมิ่งฮ่าวสูดลมหายใจเข้าไปลึกๆ มองไปยังไป๋หยุนหลาย ซึ่งอยู่ในอาการตกใจ ไป๋หยุนหลายเหมือนกำลังจะกล่าวบางอย่างออกมา แต่เมื่อสายตาของเมิ่งฮ่าวตกกระทบไปที่ตัวมัน จิตใจของมันก็สงบลง
จิตใจเมิ่งฮ่าวเต้นระรัว เขาไม่เคยคิดมาก่อนว่า เม็ดยาที่เขาปรุงขึ้นมาจะทำให้เกิดคลื่นลมอย่างรุนแรงได้เช่นนี้ อันที่จริง เขารู้สึกเสียใจอยู่เล็กน้อย โชคดีที่เขาไม่ได้จารึกนามไว้บนเม็ดยา เพียงแค่ทำเครื่องหมายของกระถางไว้ที่ด้านข้างของมันเท่านั้น
“บางทีอาจารย์ปรุงยาท่านนี้ไม่ต้องการเปิดเผยตัวตน แต่ดูที่รูปกระถางนั่น นั่นเป็นเครื่องหมายของท่าน!”
“鼎 (ติ่ง=กระถาง)…鼎 (ติ่ง)….อย่าบอกข้านะว่านั่นเป็นนามการปรุงยาของท่าน? ตานติ่ง!! (โอสถกระถาง)”
“ตานติ่งต้าชือ! (เจ้าโอสถจอมกระถาง)” ยากที่จะบอกได้ว่าใครพูดเป็นคนแรก เมื่อมีผู้ฝึกตนเอ่ยนามโอสถกระถางออกมา ชื่อนี้ก็เริ่มกระจายออกไปในทันที
เมิ่งฮ่าวมองดูด้วยความงุนงง ตาปริบๆ เขายังคงรู้สึกไม่คุ้นเคย แต่ในเวลาเดียวกันนั้น ความรู้สึกภาคภูมิใจ เชื่อมั่นในตัวเองก็เริ่มเต็มอยู่ในจิตใจ สำหรับเม็ดยาที่เขาปรุงขึ้นมานี้ ถือว่าเป็นเกียรติอย่างสูงส่งสำหรับนักปรุงยาใดๆ ก็ตาม
ในตอนนี้เองที่ทันใดนั้น แสงสีม่วงก็กระจายออกมาจากประตูที่กำลังเรืองแสง ในท่ามกลางสนามการประมูล แสงนั้นปกคลุมไปทั่วทั้งสนาม ตามมาด้วยแรงกดดันอันมหาศาล ซึ่งสะกดข่มเสียงอันวุ่นวายในตอนนี้ลงไปในทันที
ขณะที่สนามการประมูลเริ่มเงียบลงอีกครั้ง แสงสีม่วงก็พุ่งออกมาจากประตู จากนั้นเงาร่างสองสายก็เดินออกมา
ผู้ที่นำหน้าสวมใส่ชุดยาวสีม่วง ที่แขนเสื้อปักไว้ด้วยกระถางปรุงยาสีทอง เส้นผมสีดำยาวลงไปด้านหลัง และท่าทางของมันก็เต็มไปด้วยพลัง มีอายุประมาณห้าสิบปี แต่ก็กระจายบรรยากาศที่เก่าแก่โบราณออกมา ไม่ต้องเน้นย้ำก็เห็นได้ชัดเจนว่ามันเป็นบุคคลที่ผ่านประสบการณ์มาแล้วมากมายหลายปี
มันเดินออกมาช้าๆ และเมื่อทำเช่นนั้น ผู้ฝึกตนนับแสนทั้งหมดก็มองไปที่มัน
การปรากฎตัวของมันทำให้สีหน้าเจ้าแห่งเตาทั้งสิบเปลี่ยนไปในทันที พวกมันลุกขึ้นยืน สีหน้าเต็มไปด้วยความนับถือ ขณะที่ประสานมือคารวะ
“ขอคารวะ เทพกระถางม่วงอัน” พวกมันกล่าวโดยพร้อมเพรียง
เมื่อคำพูดดังออกมา ก็ทำให้ผู้ฝึกตนนับแสนอ้าปากค้างในทันที
ความตกตะลึงนี้เนื่องมาจากคำว่า “เทพกระถางม่วง”
ดวงตาเมิ่งฮ่าวสาดประกาย ขณะที่สายตาของเขาไปหยุดอยู่บนร่างของบุรุษชุดม่วง และกลิ่นอายตัวยาอันเข้มข้นจนน่าเหลือเชื่อกระจายออกมาจากร่างของมัน
