เป็นไปไม่ได้ที่จะอธิบายถึงความต้องการสังหาร ที่แฝงอยู่ในเสียงกู่ร้องที่พุ่งขึ้นไปจนถึงสวรรค์นี้ ความเข้มข้นนั้นกระจายออกไป ทำให้กลุ่มควันสีดำค่อยๆ ฟุ้งออกมาจากร่างของผู้ฝึกตนผู้นั้น
กลุ่มควันสีดำหมุนวนไปรอบๆ ตัวมัน ทำให้ดูเหมือนเป็นเงาร่างที่โผล่ขึ้นมาจากขุมนรก ตาที่ปิดอยู่ของมัน ทันใดนั้นก็เปิดขึ้นมา และผู้ฝึกตนนับแสนทั้งหมดต่างก็อ้าปากค้าง สิ่งที่พวกมันเห็นด้วยสองตาของตัวเอง ก็ดูราวกับว่าผู้ฝึกตนนั้นเป็นสัตว์ป่าที่เต็มไปด้วยความบ้าคลั่งแห่งความตาย
ดวงตามันเป็นสีแดงเข้ม และส่องประกายด้วยความบ้าคลั่ง นับจากนี้ไป มันไม่ใช่ผู้ฝึกตนอีกต่อไป แต่เป็นปีศาจ!!
มันแผ่พุ่งพลังของขั้นสุดท้ายพื้นฐานลมปราณออกมา เมื่อครู่นี้ มันเพิ่งจะอยู่ในขั้นต้นพื้นฐานลมปราณ การเปลี่ยนแปลงอย่างรุนแรงนี้ ทำให้จิตใจของผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆ สะดุ้งด้วยความตกใจราวโดนสายฟ้าฟาดไปตามๆ กัน
เนื่องจากเกิดเสียงดังก้องขึ้นในจิตใจของพวกมัน บริเวณรอบๆ นั้นก็เงียบสงบโดยสิ้นเชิง สายตาทุกคู่จ้องเพ่งไปยังผู้ฝึกตนนั้น ซึ่งดูคล้ายกับราชาแห่งปี่ศาจ ผู้ดำเนินรายการประมูลจ้องมองไปด้วยความตกตะลึง มันสูดลมหายใจเข้าไปอย่างหนักหน่วง ใบหน้าเต็มไปด้วยความประหลาดใจ
นี่เป็นเพราะแม้ว่าศิษย์ลมปราณม่วงแห่งประจิมจะดูคล้ายปีศาจผู้บ้าคลั่ง พร้อมด้วยรังสีสังหารที่กระจายออกมาเป็นระลอกคลื่น, แต่ในดวงตาที่แดงเข้มคู่นั้น จริงๆ แล้ว ก็ยังมีความเยือกเย็นอยู่
ความเยือกเย็นยังน่ากลัวกว่าความบ้าคลั่งมากนัก ซึ่งแสดงให้เห็นว่า ถึงแม้มันจะเต็มไปด้วยรังสีสังหาร แต่อันที่จริง มันก็ยังไม่สูญเสียจิตใจ!
ยิ่งไปกว่านั้น ผู้ฝึกตนทั้งแสนคนต่างก็เห็นได้ชัดเจนว่า การเปลี่ยนแปลงภายในร่างกายของมันเป็นเพราะผงยานั้น ถ้าผงยาเพียงเล็กน้อยที่ใช้ไป สามารถทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างน่าเหลือเชื่อได้เช่นนั้น แล้วเม็ดยาทั้งเม็ดจะทำอะไรได้บ้าง…?
ผู้ฝึกตนทั้งหมดที่อยู่ในพื้นที่แห่งนั้นหายใจอย่างหนักหน่วง คำตอบของปัญหาเช่นนั้น ลอยอยู่ในจิตใจ ดวงตาของพวกมัน สาดประกายด้วยความประหลาดใจ
สนามการประมูล ทันใดนั้น ก็ระเบิดเสียงพูดคุยออกมา
“นั่น…นั่นคือเม็ดยาอะไร!?!? มันน่าประหลาดใจนัก!!”
“นั่นเป็นแค่…แค่ผงยาเพียงเล็กน้อย แต่ก็ทำให้เกิดการเปลี่ยนแปลงอย่างน่าเหลือเชื่อขึ้นได้ ถ้าแค่ผงยาก็สามารถทำเช่นนั้นได้ ลองนึกดูว่าถ้าได้กลืนยานั้นลงไปทั้งเม็ด! มันจะเป็นอย่างไร…?
“มันทำให้ผู้คนคลุ้มคลั่ง และปลดปล่อยพลังทั้งหมดในร่างออกมา มันหลอมแกนทะเลลมปราณ และเสาแห่งเต๋า พร้อมทั้งกระจายกลุ่มควันแห่งความตายออกมา เม็ดยานี้…ไม่ใช่เม็ดยาพิษ! มันสามารถใช้ช่วยชีวิตในช่วงวิกฤติได้!!
“เม็ดยาพิษ, เม็ดยาพิษ…นักปรุงยาทั้งหมดมักจะไม่ค่อยชำนาญในการปรุงยาเช่นนี้ และก็มักจะไม่มีสูตรยาสำหรับเม็ดยาพิษ เม็ดยา…เม็ดยานี้…”
“ที่สำคัญมากที่สุดก็คือความเข้มข้นของตัวยานี้ เมื่อข้ามองอย่างละเอียด ก็คิดว่าข้าน่าจะรู้ ถึงมันจะเป็นแค่ผงยา แต่จากการคาดเดาของข้า นี่เป็นเม็ดยาที่มีความเข้มข้นของตัวยาอย่างน้อยก็ไม่ต่ำกว่าห้าในสิบส่วน!!”
“ห้าในสิบส่วน…อย่าบอกข้านะว่าเม็ดยาพิษนี้ถูกปรุงโดยเจ้าแห่งเตา…?”
เสียงพูดคุยดังออกมา เหมือนกับตอนที่พวกมันได้เห็นเม็ดยาจู้จีเทียนปรากฎขึ้น! สายตาทุกคู่มองไปยังเม็ดยาสีดำ และเครื่องหมายพิเศษที่จารึกอยู่ตรงด้านข้างของมัน
“ดูนั่น, มันมีเครื่องหมายติดอยู่!”
“นั่นคือ…กระถาง! เม็ดยาถูกประทับตรากระถาง!”
“นั่นเป็นเครื่องหมายของนักปรุงยาที่ผลิตเม็ดยานั้น! พวกมันประทับตราเม็ดยาด้วยเครื่องหมายส่วนตัว เมื่อพวกมันพึงพอใจกับผลลัพธ์ของเม็ดยานั้น กระถาง…ข้าไม่เคยได้ยินนักปรุงยาคนไหนใช้กระถางเป็นเครื่องหมายของตัวเองเลย!”
“ข้าขอเรียกร้องให้ผู้ดำเนินการประมูล ทำการทดสอบความเข้มข้นของยาเม็ดนี้!!”
“ใช่แล้ว! พวกเราขอให้มีการทดสอบ!”
คำเรียกร้องให้ทำการทดสอบนี้ ทำให้บรรยากาศในสนามการประมูลเริ่มเข้มข้นมากขึ้น ผู้ดำเนินการประมูลจะคิดได้อย่างไรว่า เม็ดยาอื่นที่ปรากฎขึ้นหลังจากเม็ดยาจู้จีเทียนจะทำให้เกิดความปั่นป่วนเช่นนี้ได้?
เมือมองไปยังผู้ฝึกตนทั้งหมดที่กำลังเรียกร้องให้ทดสอบ เสียงของพวกมันดังมากขึ้นไปเรื่อยๆ ผู้ดำเนินการประมูลไม่ลังเลใดๆ มันโบกสะบัดมือ และชายชราสองคนก็เดินออกมาจากประตูที่อยู่ด้านหลังของมัน
คนทั้งสองมีผมที่ยาวและเป็นสีขาว นี่คืออาจารย์ปรุงยาที่มากประสบการณ์ของสำนัก รับผิดชอบในทำการทดสอบความเข้มข้นของตัวยาในเม็ดยาที่นำมาประมูล ขณะที่พวกมันเดินออกมา ผู้ดำเนินการประมูลก็แสดงท่าทีสุภาพมีมารยาทขึ้นมาในทันที
ชายชรามีท่าทางภาคภูมิใจอยู่ในดวงตาของพวกมัน และไม่สนใจผู้ฝึกตนนับแสนที่อยู่รอบๆ โดยสิ้นเชิง หนึ่งในพวกมัน ยื่นมือออกมาหยิบเม็ดยา มองไปยังเครื่องหมายกระถาง และดูไม่ค่อยพอใจนัก ในความคิดเห็นของมัน นักปรุงยาที่ยังไม่บรรลุถึงขั้นเจ้าแห่งเตา ก็ไม่มีคุณสมบัติเพียงพอที่จะทิ้งเครื่องหมายไว้บนเม็ดยา ถ้ามันทำได้ มันก็จะลบเครื่องหมายนั้นออกไป
ดูท่าทางหงุดหงิด ชายชราดมกลิ่นเม็ดยา ทันใดนั้นร่างของมันก็สั่นสะท้านขึ้นในทันที ดวงตาเต็มไปด้วยความไม่อยากจะเชื่อ และมันก็ก้มศีรษะไปข้างหน้าเพื่อตรวจสอบเม็ดยาอย่างละเอียดมากขึ้น เมื่อมันทำเช่นนั้น ก็ดูเหมือนว่าจะยิ่งตื่นเต้นมากยิ่งขึ้น ร่างของมันสั่นสะท้านรุนแรงมากกว่าเดิม และดวงตาของมันก็เบิกกว้างด้วยความไม่อยากจะเชื่อมากขึ้น
“เป็นไปไม่ได้…” มันพูด ซุ่มเสียงแหบแห้ง “เป็นไปไม่ได้ที่เม็ดยานี้… มันเป็นไปไม่ได้…” เมื่อเสียงของมันดังออกไปถึงหูของผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆ บริเวณนั้น พวกมันทั้งหมดก็เริ่มหอบหายใจอย่างจดจ่อ ในตอนนี้ พวกมันไม่เคยคิดว่าความเข้มข้นของเม็ดยานั้น จะเป็นสาเหตุให้อาจารย์ปรุงยาผู้มากประสบการณ์มีสีหน้าซีดขาวด้วยความประหลาดใจ
“นี่…นี่คือ…” ชายชราทั้งสองมองหน้ากันไปมา และสามารถมองเห็นความประหลาดใจในดวงตาของกันและกัน ร่างกายของพวกมันสั่นสะท้านและหายใจอย่างเร่งร้อนขึ้น
“ตานชือ, เม็ดยานี้…”
“เม็ดยานี้ไม่อาจถูกขายออกไป!!” หนึ่งในสองอาจารย์ปรุงยากล่าวขึ้น เสียงของมันดังก้องออกมา ปกคลุมไปทั่วทั้งสนามการประมูล เสียงพูดคุยดังกระหึ่มขึ้นมา
“ท่านหมายความว่าอย่างไร มันไม่อาจถูกขายออกไป! พวกเราร้องขอให้ทดสอบ งานประมูลของสำนักจื่อยิ่น จะทำลายประเพณีที่มีมาถึงหนึ่งพันปี โดยการไม่ยอมขายจริงๆ?!”
“จากกฎของการประมูลเม็ดยา พวกเรามีสิทธิ์ในการร้องขอให้ตรวจสอบ ท่านไม่แม้แต่จะเปิดเผยผลการตรวจสอบ แต่กลับบอกว่าจะไม่ขายมันแล้ว?”
“พวกเราต้องการผลการทดสอบ! บอกพวกเรามา…เม็ดยานี้มีความเข้มข้นของตัวยาเท่าไหร่!”
เสียงของผู้ฝึกตนนับแสนดังขึ้นมา รวมถึงเจ้าอ้วน ซึ่งแผดเสียงแปดหลอดของมันออกมาอย่างเต็มที่ สีหน้าผู้ดำเนินรายการประมูลเคร่งเครียดขึ้น มันไม่เคยเผชิญกับสถานการณ์เช่นนี้มาก่อน และเริ่มรู้สึกกังวล ทันใดนั้น ประตูบานใหม่ก็ปรากฎขึ้นบนเวทีการประมูล
เจ็ดคนโผล่ออกมา
เมื่อได้เห็นบุคคลทั้งเจ็ดนี้ ใบหน้าผู้ดำเนินรายการประมูลสาดประกายด้วยความตกตะลึง มันรีบประสานมือและโค้งตัวลงต่ำในทันที ใบหน้าของอาจารย์ปรุงยาทั้งสองเต็มไปด้วยความนับถือ และพวกมันก็ประสานมือคารวะด้วยเช่นกัน
ผู้ฝึกตนนับแสนในสนามการประมูลเงียบลง แต่ดวงตาของพวกมันก็เบิกกว้างด้วยความตกตะลึง บุคคลทั้งเจ็ดที่เพิ่งโผล่ออกมา ทั้งหมดต่างก็เป็นเจ้าแห่งเตาของแผนกเม็ดยาบูรพา!
แต่ละคนต่างก็มีนามที่สร้างความสั่นสะเทือนราวเสียงฟ้าผ่าตลอดทั้งดินแดนด้านใต้ จิตใจของทุกคนสั่นสะท้านเมื่อเห็นบุคคลทั้งเจ็ดนี้ พวกมันเดินออกมา และเข้าไปใกล้เม็ดยาแปลงปีศาจ หนึ่งในนั้นยื่นมือมาหยิบเม็ดยาขึ้นมา จากนั้นก็ตรวจสอบด้วยความระมัดระวัง มือของมันเริ่มสั่นไปมา และสีหน้าก็เต็มไปด้วยความตกใจ
มันพยายามที่จะปกปิดความตกใจนี้ แต่ผู้ฝึกตนที่อยู่รอบๆ สังเกตเห็นอย่างช่วยไม่ได้ เมื่อได้เห็นเจ้าแห่งเตาดูท่าทางตกใจ ก็ทำให้จิตใจของผู้ฝึกตนนับแสนนั้น รู้สึกราวกับว่า พวกมันถูกสายฟ้านับพันฟาดลงมา
สายตาเจ้าแห่งเตากวาดผ่านไปยังผู้ฝึกตนนับแสนนั้นจนถ้วนทั่ว ด้วยการถอนหายใจอยู่ภายใน มันทำให้เม็ดยาแปลงปีศาจลอยขึ้นไปในอากาศ จากนั้นก็นั่งลงขัดสมาธิ “ในการประมูลเม็ดยาก่อนหน้านี้” มันกล่าว “แผนกเม็ดยาบูรพาได้เปิดโอกาสให้มีการทดสอบความเข้มข้นของเม็ดยา ท่านทุกคนแน่ใจว่านี่เป็นเม็ดยาที่ต้องการให้ทดสอบ?” ไม่จำเป็นต้องรอคำตอบ
เจ้าแห่งเตาอีกหกคนร่วมกับมัน นั่งลงเป็นรูปวงกลมรอบๆ เม็ดยาแปลงปีศาจที่ลอยอยู่ พวกมันทั้งหมดขยับมือร่ายเวทอาคม จากนั้นกระถางปรุงยาเจ็ดใบก็ปรากฎขึ้นตรงหน้าของพวกมัน กระถางแต่ละใบเห็นได้ชัดว่าสร้างมาจากวัตถุดิบที่ไม่ธรรมดา!
“แต่ละกระถางปรุงยาที่เรืองแสง จะแสดงถึงความเข้มข้นของตัวยาหนึ่งในสิบส่วน นี่เป็นวิธีที่ยุติธรรม ต้นสมุนไพรที่ใช้เป็นส่วนผสมในการปรุงยาในงานประมูลเม็ดยานี้ทั้งหมด เติบโตขึ้นในแผนกเม็ดยาบูรพา ถ้าพวกมันไม่ใช่ พวกเราก็ไม่สามารถบอกความเข้มข้นของตัวยาได้อย่างแม่นยำ”
ขณะที่เสียงดังออกมา ผู้ฝึกตนนับแสนต่างก็มองไปอย่างไม่ละสายตา เจ้าแห่งเตาทั้งเจ็ดนี้ มีชื่อเสียงเลื่องลือ และได้รับความนับถืออย่างสูงสุด พวกมันหลับตาลง และกลิ่นหอมของตัวยาก็เต็มอยู่ในอากาศ สร้างเป็นบรรยากาศที่แปลกๆ อยู่ในสนามประมูล ทันใดนั้น หนึ่งในกระถางปรุงยาก็เริ่มเรืองแสงขึ้น ต่อมาก็สอง, จากนั้นก็สาม, และสุดท้ายกระถางที่สี่ก็เริ่มเรืองแสงเจิดจ้าขึ้น
“สี่กระถางเรืองแสงขึ้นมา ก็หมายความว่า มันมีพลังของส่วนผสมสมุนไพรสี่ในสิบส่วน…”
“อา, ถ้าเช่นนั้นมันก็มีเพียงแค่สี่ในสิบส่วน นั่นก็ยังดีไม่เท่ากับเม็ดยาจู้จีเทียน แต่ มันก็ไม่ธรรมดาอย่างแท้จริง เมื่อเปรียบเทียบกับความเข้มข้นของตัวยาทั้งสอง เมื่อเม็ดยาพิษนี้เป็นเม็ดยาทีต่างชนิดกันโดยสิ้นเชิงกับเม็ดยาจู้จีเทียน อันที่จริง ข้าจะบอกว่า…หือ?” ตอนที่เสียงพูดดังออกมาท่ามกลางกลุ่มผู้ฝึกตน ความเงียบสงัดราวความตายก็กระจายไปทั่วในบริเวณนั้น ราวกับว่าปากของผู้ที่พูดอยู่ ทันใดนั้น ได้ถูกปิดลงในทันที
ผู้ฝึกตนนับแสนเริ่มหอบหายใจ และมองไปด้วยความตกตะลึงที่เต็มอยู่บนใบหน้า ทีละคน ทีละคน พวกมันจ้องไปขณะที่กระถางปรุงยาใบที่ห้าเรืองแสงขึ้น จากนั้นก็หก และเจ็ด! เพียงชั่วพริบตา กระถางปรุงยาเจ็ดใบก็เริ่มเรืองแสงเจิดจ้าออกมา!
“เจ็ด…เจ็ดในสิบส่วน?”
“มันต้องถูกปรุงโดยเจ้าแห่งเตา! นี่…นี่…”
“เจ็ดในสิบส่วน! แต่ถ้ามีกระถางปรุงยาแปดใบ…?” ขณะที่เสียงพูดคุยดังไปทั่วในอากาศ ใบหน้าของเจ้าแห่งเตาทั้งเจ็ดก็เปลี่ยนไป และจิตใจของพวกมันก็สั่นสะท้าน ทันใดนั้น ประตูอีกบานก็ปรากฎขึ้น มีนักปรุงยาโผล่ออกมาอีกสามคน ซึ่งเป็นเจ้าแห่งเตาด้วยเช่นกัน ใบหน้าของพวกมันสงบนิ่ง และมีท่าทางสง่างาม ขณะที่เดินตรงมาช้าๆ พวกมันนั่งลง จากนั้นกระถางปรุงยาของแต่ละคนก็ปรากฎขึ้น
เกือบจะในทันทีที่กระถางปรุงยาปรากฎขึ้น พวกมันก็เริ่มเรืองแสง กระถางใบที่แปด จากนั้นก็เก้า และในที่สุดก็สิบ เพียงชั่วพริบตา กระถางปรุงยาทั้งหมดก็เรืองแสงเจิดจ้า!
สิบกระถางปรุงยา แสงของพวกมันพุ่งขึ้นไปในท้องฟ้า ไม่มีเสียงพูดคุยกันดังกระหึ่ม เพราะผู้ฝึกตนนับแสนที่อยู่รอบๆ บริเวณนั้นต่างก็จ้องมองไปด้วยความงุนงง…
สำหรับเจ้าแห่งเตาทั้งสิบที่ทำการทดสอบ พวกมันก็จ้องมองไปราวกับเป็นใบ้เช่นเดียวกัน จิตใจของพวกมันหมุนคว้าง และหอบหายใจออกมา ความตกตะลึงอย่างคาดไม่ถึงปรากฎขึ้นในดวงตาของพวกมัน
และจากนั้น ก็เกิดปฏิกิริยาขึ้นมา ผู้ฝึกตนนับแสนเริ่มบ้าคลั่ง จิตใจของพวกมันหมุนเคว้งคว้าง ดวงตาแดงเข้ม และเริ่มหอบหายใจอย่างรุนแรง เห็นได้ชัดว่าพวกมันเริ่ม…คลุ้มคลั่ง!
ความเข้มข้นตัวยาสิบส่วนเต็ม! นี่เป็นเม็ดยาที่สมบูรณ์แบบ! จากโบราณกาลจวบจนปัจจุบันนี้ ไม่เคยมีเม็ดยาเช่นนี้ปรากฎขึ้นในงานประมูลเม็ดยามาก่อน!
ความแตกต่างระหว่างเม็ดยาจู้จีเทียน และเม็ดยาแปลงปีศาจนี้ เห็นได้ชัดเจน หนึ่งเป็นปฐพี, ขณะที่อีกหนึ่งเป็นสวรรค์!
