ทั่วทั้งศาลาตกอยู่ในความเงียบโดยสิ้นเชิง ผู้แซ่ฉือตายอย่างรวดเร็วและหมดจด ทำให้ดวงตาของหลู่เทาหดแคบลง จิตใจเต็มไปด้วยความหวาดกลัว เมื่อมันมองมายังเมิ่งฮ่าว ซึ่งนั่งอยู่ที่นั่นด้วยท่าทางสง่างาม
ไม่เพียงแต่มัน สตรีท่าทางสูงศักดิ์ในชุดสวยงามก็มองมาที่เมิ่งฮ่าวด้วยดวงตาที่คมกล้า และในจิตใจของนาง ก็คิดว่านี่ไม่ใช่คนที่จะไปตอแยด้วยได้
บุรุษวัยกลางคน ที่ถือเหยือกสุราก็หยุดดื่มไปสักพัก ดวงตาของมันหดเล็กลงและเต็มไปด้วยความคมกล้า ผู้ฝึกตนซึ่งปกปิดใบหน้าที่อยู่ในขั้นสุดท้ายของพื้นฐานลมปราณ ค่อยๆ เงยหน้าขึ้นมองไปยังเมิ่งฮ่าวอย่างช้าๆ จิตใจมันเหมือนจะมีความลังเล ขณะที่พยายามจะวิเคราะห์พื้นฐานฝึกตนของเมิ่งฮ่าว
สำหรับหญิงสาวที่คลุมหน้า นางจ้องมายังเมิ่งฮ่าวสักพัก จากนั้นก็มองไปที่อื่น
“ถ้าไม่มีเรื่องอันใดแล้ว พวกเราก็เริ่มการประชุมลับกันเถอะ” ชายชราชิงซานกล่าวขึ้นช้าๆ มันมองมาที่เมิ่งฮ่าวด้วยสีหน้าเป็นมิตร
“พวกท่านทั้งหลายต่างก็ติดต่อกัน ด้วยพันธมิตรลับแห่งการค้าในแคว้นชิงหยุน ถ้าพวกท่านทำการค้าที่นี่ ข้าก็จะร่วมเป็นสักขีพยาน โดยที่พวกท่านไม่ต้องมีเงินทุนสำรอง ถ้ามีปัญหาอะไร พันธมิตรลับแห่งการค้าก็จะรับผิดชอบ ข้าขอเสนอให้สหายเต๋าเริ่มค้าขายได้ในตอนนี้”
มันกล่าวด้วยน้ำเสียงที่ใช้กับบุคคลรุ่นเดียวกัน จริงๆ แล้ว การแสดงออกของเมิ่งฮ่าวเมื่อครู่นี้ ทำให้คนอื่นๆ ต้องตกใจ ชายชราผู้นี้ก็ค่อนข้างเกรงกลัวเขาด้วยเช่นกัน
เมื่อมันพูดจบ ก็โบกสะบัดแขนเสื้อ และเตาทองแดงที่มีมังกรทองคำแปดตัวฝังอยู่ก็ลอยออกมา ร่อนลงไปวางที่พื้นตรงกลางของศาลา
“สหายเต๋าทั้งหลาย” หลู่เทากล่าว ประสานมือคารวะไปยังทุกคน “โปรดให้ข้านำเสนอก่อนในครั้งนี้” มันโบกสะบัดมือขวา และแผ่นหยกก็ปรากฎขึ้น จากนั้นก็ลอยเข้าไปในเตาทองแดง ซึ่งชายชราชิงซานเพิ่งจากวางมันไปที่ตรงกลางของทุกคน
“นี่เป็นรายการของสิ่งที่ข้าต้องการซื้อในวันนี้ มีรูปภาพอยู่ด้านในด้วย สหายเต๋าทั้งหลาย ถ้าพวกท่านเห็นบุคคลผู้นี้ในเร็วๆ นี้ ได้โปรดส่งข้อมูลมาให้ข้า ข้าจะตอบแทนพวกท่านด้วยก้อนหินจากภูเขาขอบสายฟ้า” มันพูดเพียงเท่านี้
หลังจากนั้น สตรีสูงศักดิ์ที่สวยงามในชุดหรูหรา ก็ยิ้มน้อยๆ และหยิบแผ่นหยกออกมา โดยไม่มีการพูดจา นางส่งมันเข้าไปในเตาทองแดงนั้น สิ่งของที่นางต้องการก็จดบันทึกไว้ในแผ่นหยกทั้งหมดเช่นเดียวกัน ใครก็ตามที่สนใจสามารถติดต่อนางได้
การประชุมลับจริงๆ แล้วก็เป็นแค่การแลกเปลี่ยนซื้อขายเล็กๆ ซึ่งผู้ที่เข้าร่วมส่วนใหญ่ไม่ได้เป็นคนในพื้นที่ และต้องการความรอบคอบในการติดต่อกับคนแปลกหน้า โดยเฉพาะในเรื่องการค้า ดังนั้น พันธมิตรลับแห่งการค้าก็ถือกำเนิดขึ้น พวกมันจะจัดการประชุมเช่นเดียวกันนี้ทั่วทั้งดินแดนด้านใต้ ประธานจัดงานทั้งหมดจะเป็นคนกลางเพื่อร่วมเป็นสักขีพยาน
ในที่สุด ก็ถึงคราวของเมิ่งฮ่าว เขาคิดอยู่ชั่วครู่ จริงๆ แล้ว เขาไม่ค่อยมั่นใจว่าจะเกิดอะไรขึ้น แต่ถึงกระนั้นเขาก็ยังหยิบแผ่นหยกออกมา หลังจากที่ประทับตราด้วยจิตสัมผัสบางส่วน เขาก็โยนมันเข้าไปในเตาทองแดง เขาได้ทิ้งข้อความไว้ในแผ่นหยกนั้นว่า สำนักชิงหลัวกำลังจะทำอะไร และการเชื้อเชิญของพวกมันจะมีอันตรายแค่ไหน?
ใช้เวลาไม่นานนักที่ผู้เข้าร่วมทั้งแปดคนจะวางแผ่นหยกเข้าไปในเตาทองแดงนั้น ชายชราชิงซานยกมือขวาขึ้น และสะบัดร่ายเวทอาคมไปที่เตานั้นอย่างรวดเร็ว เสียงหึ่งๆ ดังขึ้นมา และเปลวไฟที่ไม่มีตัวตนก็เกิดขึ้นภายในเตา แผ่นหยกที่อยู่ภายในก็เริ่มหลอมละลาย เมื่อเป็นเช่นนี้ มังกรทองคำทั้งแปดที่อยู่บนผิวของเตาทองแดงก็เริ่มขยับตัวราวกับมีชีวิต สายหมอกไหลออกมาจากปากพวกมัน เริ่มปกคลุมทุกคนที่อยู่บริเวณนั้นในทันที
จิตใจเมิ่งฮ่าวเต้นระรัว ถึงแม้เขาจะไม่ได้ต่อต้าน แต่เขาก็ยังคงรักษาความระมัดระวังตัวอย่างสูงสุด
หลังจากที่หมอกปกคลุมมาที่เขาทั้งตัว ทุกสิ่งทุกอย่างก็เงียบสงบ ที่ด้านหน้า เขามองเห็นลูกทรงกลมส่องแสงอยู่แปดลูก ราวกับว่าเขาได้อยู่ในพื้นที่ส่วนตัวซึ่งแยกออกมาจากทุกคน ข่าวสารเริ่มไหลเข้าไปในจิตใจ มันเป็นรายการของเม็ดยา, อาวุธเวท และสิ่งของต่างๆ รวมถึงรายละเอียดของสิ่งของที่ต้องการซื้อขาย
ในไม่ช้า ดวงตาเมิ่งฮ่าวก็ส่องประกาย ดึงจิตสัมผัสกลับมา เขาแตะไปที่แสงสว่างทรงกลมลูกหนึ่ง ทันใดนั้น ข้อมูลจากแผ่นหยกของเขา ก็ปรากฎขึ้นในจิตใจ ตอนนี้เขาก็เริ่มเข้าใจ หลังจากที่ได้รับรู้ข้อมูลจากแผ่นหยกของตัวเอง ความสนใจของเขาไปอยู่ที่แสงทรงกลมลูกสุดท้าย
ด้านในเป็นรูปภาพ เมื่อเขาเห็นมัน เมิ่งฮ่าวก็หัวเราะกับตัวเองอย่างเย็นชา
ภาพในแผ่นหยกนั้นเป็นตัวเขาเอง ยิ่งไปกว่านั้น สิ่งของที่ต้องการก็เป็นใบไม้สายฟ้า
“ในการประชุมลับนี้ ทุกคนสามารถเสนอทุกสิ่งที่ต้องการ วิธี่นี้ไม่เลวเลย สามารถที่จะถามหรือเสนอสิ่งของที่ปกติไม่สามารถทำได้ ต่อให้ติดต่อค้าขายกับใคร ก็ไม่มีทางรู้ว่ากำลังติดต่อกับใครอยู่”
“เหมือนกับจะมีอีกสองคน ที่เหมือนกับข้า ที่ต้องการข้อมูลของสำนักชิงหลัว” เขานั่งขัดสมาธิรอคอยอยู่ที่นั่น มั่นใจว่าต้องมีใครบางคนติดต่อเขามาในที่สุด ขณะที่เฝ้ารออยู่นั้น เขาก็ส่งจิตสัมผัสออกไปตรวจสอบแสงลูกทรงกลมอื่นๆ
ทันใดนั้น แสงสีขาวก็ปรากฎออกมาจากที่ไหนสักแห่งภายในกลุ่มหมอก ดวงตาเมิ่งฮ่าวหดลง เขาสัมผัสมัน และข้อความก็ปรากฎขึ้นในจิตใจ
“ข้าไม่รู้เรื่องราวเกี่ยวกับสำนักชิงหลัวมากนัก เพียงรู้แค่งูๆ ปลาๆ แต่สิ่งที่ข้ารู้ถูกต้องแม่นยำ สำหรับข่าวสารนี้ ข้าต้องการหินลมปราณห้าแสนก้อน”
เมิ่งฮ่าวขมวดคิ้ว เมื่อซื้อข้อมูลในสถานที่เช่นนี้ ก็ต้องพิจารณาว่าข้อมูลนั้นจริงหรือไม่ ซึ่งมันก็เป็นเรื่องยากที่จะตัดสินใจได้
ในตอนนั้นเอง แสงสีขาวอื่นก็ปรากฎขึ้น เมิ่งฮ่าวยื่นมือไปคว้าไว้ และข้อมูลอื่นก็ปรากฎขึ้นในจิตใจ
“มีข่าวลือมากมายเกี่ยวกับสำนักชิงหลัว ข้ามีข่าวจากศิษย์สายใน ไม่ว่ามันจะจริงหรือไม่ ท่านต้องตัดสินใจด้วยตัวเอง ถ้าท่านต้องการข่าวนี้ ท่านต้องจ่ายด้วยหินลมปราณเจ็ดแสนก้อน”
“นี่เป็นครั้งแรกที่ข้าทำเช่นนี้” เมิ่งฮ่าวคิดพร้อมขมวดคิ้วไปด้วย “ข้าไม่มีประสบการณ์ และไม่แน่ใจว่าจะแลกเปลี่ยนอย่างไร ยิ่งไปกว่านั้น ไม่ว่าข้อมูลจะจริงเท็จแค่ไหน แต่ราคาก็สูงเกินไป ข้ามีหินลมปราณไม่มากนักในตอนนี้”
โดยไม่สนใจข่าวสารพวกนี้ เขาตรวจสอบแสงลูกทรงกลมอื่นต่อไป และพบว่าแสงลูกทรงกลมหลายลูกได้มีการเพิ่มรายละเอียดเข้ามา หรือเพิ่มราคา ไม่ก็ลดราคาลง ทันใดนั้น กระจกทองแดงที่อยู่ภายในถุงแห่งจักรวาลก็เริ่มร้อนขึ้น หลังจากนั้น ความร้อนนั้นก็หายไป
เมิ่งฮ่าวอ้าปากค้างด้วยความตกใจ เขาดึงกระจกทองแดงออกมา และตรวจสอบมันอย่างละเอียด แต่ก็ไม่มีอะไรแตกต่างไปจากเดิม เขาครุ่นคิดอย่างเคลิบเคลิ้ม และเก็บมันกลับไป จากนั้นก็ตรวจสอบสิ่งของภายในแสงลูกทรงกลมอื่นต่อไป
ในไม่ช้า ดวงตาก็เริ่มส่องประกาย ขณะที่จ้องไปยังแสงทรงกลมลูกหนึ่ง ซึ่งมีสิ่งของมากมายอยู่ภายใน แต่มีสิ่งหนึ่งที่ดึงดูดความสนใจเขา
“ต้นแบบแห่งกาลเวลา…” ของสิ่งนี้ดึงดูดเขาเพราะภายในแสงทรงกลม ชื่อของมันค่อนข้างจะสลัวเลือนลาง มันไม่ได้มีอยู่ในนั้นมาก่อน แต่ดูเหมือนจะเพิ่งปรากฎขึ้น ราวกับว่าถ้าจิตสัมผัสของเมิ่งฮ่าวไม่ได้สูงกว่าขั้นกลางของพื้นฐานลมปราณ เขาก็จะไม่สามารถมองเห็นมัน ซึ่งถูกปกปิดไว้ด้วยวิชาลี้ลับ เพียงเห็นได้ด้วยจิตสัมผัสของขั้นสุดท้ายพื้นฐานลมปราณเท่านั้น
“ต้นแบบแห่งกาลเวลา มีทั้งหมดสามส่วนด้วยกัน พวกมันอธิบายถึงการสกัดกลั่นช่วงเวลา ซึ่งสร้างเป็นกระบี่เวทห้วงเวลา! ข้ามีส่วนแรกอยู่ที่นี่ ถ้าท่านสนใจ โปรดติดต่อข้า”
ดวงตาเมิ่งฮ่าวหดแคบลง ขณะที่เขาตรวจสอบข้อมูลต่อไป ดวงตาเขาก็สาดประกายออกมา ในตอนนี้เอง ความต้องการที่เกี่ยวกับเม็ดยาพื้นฐานลมปราณก็ลอยมา เขาไม่สนใจมัน ขณะที่เขาเพ่งความสนใจไปยังคำแนะนำของต้นแบบแห่งกาลเวลา
“…และเมื่อเวลาถูกสร้างขึ้นมา ชีวิตทั้งหลายก็ไม่อาจนับเป็นอะไรได้…เวทอาคมของกระบี่นี้ สามารถสร้างผลลัพธ์ได้หลายรูปแบบ… กระบี่เช่นนี้สามเล่ม สามารถสร้างเวทอาคมอันแข็งแกร่ง, เก้าเล่มยิ่งเกิดเป็นเวทอาคมที่สมบูรณ์พร้อม และถ้าเป็นสิบแปดเล่ม ก็สามารถสังหารเวลาได้!”
“ต้นไม้ลึกลับสามารถใช้สร้างเป็นกระบี่ห้วงเวลาเทียมได้ เนื่องจากความเก่าแก่โบราณของมัน ซึ่งประกอบไปด้วยความผันผวนแห่งกาลเวลา ต้นไม้ลึกลับพวกนี้รวมถึงต้นชุนชิว, ต้นคิดถึงลมหายใจ และที่ดีที่สุดของพวกมันทั้งหมด, ต้นจิตวิญญาณ ถ้าไม่มีต้นไม้ทั้งสามชนิดนี้ ต้นพันลี้ลับก็สามารถใช้ได้…”
ดวงตาเมิ่งฮ่าวสาดประกาย เขาดึงจิตสัมผัสกลับคืนมา และสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ท่าทางครุ่นคิด เขาสนใจเป็นอย่างมากในกระบี่ห้วงเวลา เพราะเขามีต้นชุนชิวอยู่เรียบร้อยแล้ว
สักพักหลังจากนั้น เมิ่งฮ่าวก็ยกมือไปแตะแสงทรงกลม ทันใดนั้น แสงสีขาวก็พุ่งออกมา และวนเป็นวงกลมรอบๆ มือ เขาประทับข้อความลงไป จากนั้นก็ส่งมันตรงไปยังแสงทรงกลม มันหายเข้าไป
ใช้เวลาไม่นานนัก ก่อนที่แสงสีขาวจะลอยกลับมาที่เขา ทันทีที่เขาแตะสัมผัสมัน ข้อความบางอย่างก็ปรากฎขึ้นในจิตใจ
“ในเมื่อท่านสามารถเห็นข้อมูลเกี่ยวกับต้นแบบแห่งกาลเวลา ก็แสดงว่าท่านมีพลังฝึกตนตรงตามที่ต้องการ แต่ข้าก็มีเพียงส่วนแรก สำหรับสองส่วนที่เหลือ พวกเราอาจจะต้องร่วมมือกัน ยังมีอีกหนึ่งคนที่ต้องการเช่นเดียวกัน ถ้าท่านสนใจที่จะเข้าร่วมกับพวกเรา ก็จะมีโอกาสเพิ่มมากขึ้น”
“ถ้าท่านวางแผนที่จะเข้าร่วมในกิจกรรมของสำนักชิงหลัวในดินแดนนี้ ท่านต้องสาบานว่าจะไม่เปิดเผยข้อมูลนี้ให้กับคนอื่นๆ รวมถึงสำนักของท่าน บันทึกคำสาบานแห่งเต๋าของท่านลงไปบนแผ่นหยก และส่งกลับมาให้ข้า แล้วข้าก็จะถือว่าท่านเป็นพวกเดียวกัน”
เมิ่งฮ่าวครุ่นคิดอยู่สักพัก ก่อนที่ดวงตาของเขาจะส่องประกายด้วยความมุ่งมั่น เขายกแผ่นหยกขึ้นมาวางไปที่หว่างคิ้ว หลังจากนั้น ก็ส่งมันไปที่แสงสีขาว ซึ่งแผ่นหยกก็หายเข้าไปในแสงนั้น
เวลาไม่นานผ่านไป และดวงตาเมิ่งฮ่าวก็เต็มไปด้วยแสงเจิดจ้า ขณะที่แสงสีขาวปรากฎขึ้น เขาอ่านมันด้วยจิตสัมผัส พบว่าเป็นข้อมูลที่เขากำลังรออยู่
“หนึ่งปีก่อน, สำนักชิงหลัวได้ค้นพบแผนที่ลึกลับ ซึ่งได้วาดเส้นทางลับนำไปสู่ดินแดนสงบสุขโบราณ สำนักชิงหลัวได้เข้าไปยังสถานที่นั้นหลายครั้งในปีที่ผ่านมา แต่พวกมันก็ยังคงเข้าไปได้ถึงแค่หน้าผาด้านนอก หน้าผานี้เข้าไปได้เฉพาะผู้ฝึกตนขั้นพื้นฐานลมปราณเท่านั้น”
“ใครที่เข้าไปต้องทำตามข้อเรียกร้องของสำนักชิงหลัว ยิ่งพวกมันนำสิ่งของกลับออกมาได้มากเท่าไหร่ พวกมันก็จะได้รับเม็ดยาหลัวตี้มากขึ้นเท่านั้น ที่ประชุมของพวกเรานี้อยู่ภายในดินแดนโบราณนั้น ซึ่งเป็นสถานที่เงาของดวงตะวันและดวงจันทร์ซ้อนทับกัน”
“ซึ่งจะเกิดขึ้นในอีกประมาณสิบวันนับจากวันนี้ ท่านต้องรีบไปที่สำนักชิงหลัว และเข้าร่วมกลุ่มของผู้ฝึกตนพื้นฐานลมปราณเร่ร่อน ที่พวกมันกำลังรวบรวมอยู่”
เมิ่งฮ่าวขมวดคิ้ว เมื่อแสงสีขาวจางหายไป แววตาเขาแสดงถึงการครุ่นคิดอย่างลึกซึ้ง
“ข้อมูลที่กระจายออกมาตอนนี้ ในแคว้นชิงหยุน มีอยู่ทั่วไปทุกหนทุกแห่ง ดังนั้นจึงยากที่จะบอกว่าข้อมูลนี้จริงหรือเท็จ แต่ก็ดูเหมือนว่าจะเกี่ยวข้องกับสมรภูมิรบโบราณ หรือดินแดนสงบสุขเป็นส่วนใหญ่”
“ดูเหมือนว่าคนที่ชาญฉลาดทั้งหลายต่างก็ตรวจสอบ และได้ข้อสรุปที่เหมือนกันมาหลายอย่าง แคว้นชิงหยุนเป็นของสำนักชิงหลัว ถ้าบอกว่าเรื่องวุ่นวายภายในแคว้นนี้ ไม่ได้เกี่ยวข้องโดยตรงกับสำนักนี้ก็เป็นเรื่องที่น่าขบขันยิ่ง”
“แต่เม็ดยาหลัวตี้ก็สามารถช่วยข้าได้อย่างแน่นอน…” เมิ่งฮ่าวได้เรียนรู้ข้อมูลที่เกี่ยวกับสำนักชิงหลัวอีกเล็กน้อยจากการประชุมลับนี้ แต่ยิ่งเขารู้มากขึ้นเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งสงสัยมากขึ้นเท่านั้น
“ข้าต้องไป” เขาคิด เมื่อตัดสินใจเรียบร้อย จิตสัมผัสของเขาก็กวาดผ่านแสงทรงกลมที่เหลือ เมื่อเขากำลังจะเรียกจิตสัมผัสกลับคืนมา ทันใดนั้น ม่านตาก็หดแคบลง แม้ว่าจะกำลังนั่งขัดสมาธิอยู่ ทันใดนั้น จิตวิญญาณก็พรั่งพรูออกมา เขาจ้องไปยังแสงทรงกลมที่มีข้อมูลเกี่ยวกับต้นแบบแห่งกาลเวลา มีของชิ้นใหม่ที่เพิ่งจะแสดงขึ้นมาในรายการขายด้านใน เป็นเม็ดยา
ชื่อของเม็ดยานั้นก็คือ “เม็ดยาคงโฉม!”
เม็ดยาคงโฉม เป็นเม็ดยาธรรมดาทั่วไป และราคาไม่แพงมากนัก ท่ามกลางเม็ดยาต่างๆ ทั้งหมด เม็ดยานี้ไม่ได้สร้างความสนใจให้กับใครๆ
แต่สำหรับเมิ่งฮ่าว เม็ดยานี้ประกอบไปด้วยความทรงจำเมื่อหกหรือเจ็ดปีก่อน ความทรงจำแห่งภาพที่สวยงามภายใต้แสงจันทร์ในค่ำคืนนั้น
“ข้าไม่เคยคิดว่าจะได้เห็นเม็ดยาคงโฉมในที่นี้” เมิ่งฮ่าวกล่าวพร้อมกับถอนหายใจ เขาซื้อเม็ดยานั้นมา และในไม่ช้าแสงสีขาวก็นำมันมาส่งให้เขา เม็ดยาตกลงไปในมือเขา และเมื่อเขาเห็นมัน ทั่วทั้งร่างก็สั่นด้วยความประหลาดใจ
